Özet
Tarih boyunca insanlığın temel gıda maddelerinden biri olan tahılın işlendiği
(öğütüldüğü) geleneksel üretim yapıları olan değirmenler, üretim kültür tarihimizde
önemli bir yere sahiptir. Elle yapılan üretim, enerji-güç kaynaklarındaki değişime
bağlı olarak su ve rüzgâr gücüyle çalışan mekanizmalara devredilmiş ve bunun
sonucunda değirmen yapıları biçimlenmiştir. Özellikle yel değirmenleri mimari
biçimlenişindeki estetik sebebiyle oldukça dikkat çekmektedirler. Bu yapılar kırsal
yerleşmelerin sembolü olarak görülmekte ve bulundukları yörelerin üretim kültür
mirasını oluşturmaktadırlar.
Yel değirmenlerinin gelişimi incelendiğinde farklı tip yapıların varlığı tespit
edilmiştir. Bunlardan Akdeniz Tipi yel değirmenleri Türkiye’nin Ege Bölgesi’nde
yaygın olarak görülmektedir. Günümüzde bu yapılar, hızlı bir biçimde işlev kaybına
uğramakta ve bunun sonucunda yok olma riski altına girmektedirler. Bu yapılar;
değerinin bilinmemesi, yeni teknolojilere uyum sağlayamamaları, endüstriyel miras
olarak algılanma sorunu, ekonomik yetersizlikler, işletme zorluğu vb. gibi
nedenlerden işlevsel ve yapısal değişikliklere uğrarlar.
Endüstri yapısı olan yel değirmenlerinin doğru tanımlanarak değerlendirilebilmeleri
ve miras olarak algılanabilmeleri için; çevresel, mimari ve kültürel analizleri
yapılmıştır. Analizin amacı; yel değirmenlerinin tüm yönleriyle tanıtılması ve
değerlerinin ortaya konmasıdır. Yurtiçi ve yurtdışındaki yel değirmeni örnekleri
incelenerek mevcut koruma yaklaşımları değerlendirilmiş ve öneri koruma yaklaşımı
geliştirilmiştir.
Bilim Kodu:
Anahtar Kelimeler: Yel Değirmeni, Endüstriyel Miras, Koruma, Yeniden
Değerlendirme
Sayfa Adedi: 160
Tez Yöneticisi: Yrd. Doç. Dr. Binnur Kıraç