Özet
Alman Romantizminin müzikte en önemli figürlerinden biri olan Schumann'ın yaşam öyküsü ve besteleri adeta özdeşleşmiştir. Edebiyatla iç içe büyüyen besteci müzik kariyerine karar vermeden önce pek çok alanda (felsefe, gazetecilik, hatta hukuk) deneyim kazanmış, sonunda bestecilik ile kendisini ifade etmeye tamamen yönelmiştir. Müziğini yaratırken hayran olduğu fantastik Alman edebiyatından yararlanmaktan kaçınmamış, Mörike, Jean Paul, Chamisso, E.T.A. Hoffmann'ın sözcüklerle yakaladıkları atmosferi bestelerine yansıtmaktan zevk almıştır. Yaşamına damga vuran büyük aşkı Clara Wieck, iç alemindeki ikilemi yansıtan Eusebius ve Florestan, yenilikçi Alman romantik müzisyenlerini simgeleyen Davidsbündler, Commedia dell'Arte tipleri, "larva" dediği maskeli müzik cümle ya da motifleri ile müzik tarihi ve piyano edebiyatında eşsiz bir konuma ulaşmıştır. Schumann'ın fantezi dünyasının en önemli temsilcileri ise üç başyapıttır: Op.9 Carnaval, Op.12 Fantezi Parçalar ve Op.17 Fantezi. İlk ikisi karakter parçalarından oluşan süitlerdir; üçüncüsü ise Romantik Dönem'de yazılan en önemli sonatlardan biridir. Her üçü de yukarıda anlattığımız fantastik öğeleri ve daha pek çok başka buluşu içerirler. Op.17'nin bölümlerinde Lied Formu ön planda gözükse de, asıl güç Clara'yı maskeleyen inici motifin elindedir. Bu motif Döngüsel Formu sağlar. ANAHTAR KELİMELER: Eusebius, Florestan, Davidsbündler, Alman Romantizmi, Clara Wieck.