Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Açık Bilim, Sanat Arşivi

Açık Bilim, Sanat Arşivi, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi tarafından doğrudan ve dolaylı olarak yayınlanan; kitap, makale, tez, bildiri, rapor gibi tüm akademik kaynakları uluslararası standartlarda dijital ortamda depolar, Üniversitenin akademik performansını izlemeye aracılık eder, kaynakları uzun süreli saklar ve yayınların etkisini artırmak için telif haklarına uygun olarak Açık Erişime sunar.

MSGSÜ'de Ara
Gelişmiş Arama

Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorAltan, Özdemir
dc.contributor.authorÇağlayan, Füsun
dc.date.accessioned2022-06-20T20:53:49Z
dc.date.available2022-06-20T20:53:49Z
dc.date.issued1998
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.14124/4761
dc.descriptionTez (Sanatta Yeterlilik) -- Mimar Sinan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 1998.en_US
dc.descriptionKaynakça var.en_US
dc.description.abstractFotoğraf, sanatçıların kullanım için sanatçılar tarafından keşfedilmiştir. Fotoğraf makinesinin gelişim süreci, zamanının resim sanatı ortamı ile içiçedir. 1568'de Venedikli mimar Daniel Barbaro tarafından sanatçılara önerilen "Camera Obscura", 17. ve 18. yüzyıllarda çizim tekniklerinde kullanılan bir aletti. 1820'lerde dekoratör-ressam Daquerre fotografik yöntemleri denemeye başlar ve geliştirdiği yöntem "Daquerreotype" adıyla anılır. Ardından aynı tarihlerde amatör bir sanatçı Talbot, "Calotype" isminde kamerası ile baskılar gerçekleştirmiştir. Böylece 1860'larda 'sanat ve fotoğraf ilişkisi konuşulmaya başlanmış; fotoğrafın kendi başına sanat olup olmadığı tartışılmış ressamın fotoğrafı kullanması kendi el-göz becerisini bir yana bırakıp taklit etmesi nedeniyle kınanmıştır. Sonuç olarak 1862'de fotoğraf sanatı hukuksal statüsünü elde etmiştir. Sanayi Devrimine tekabül eden sonraki yıllarda makineleşme, her alanda kendisini göstermişin Fotoğrafın kullanımı halk arasında da yaygınlaşarak günlük hayatın belgelenmesinde kullanılmıştır. Tüm bu gelişmelerin resim sanatındaki akımları nasıl etkilediğini, fotoğrafın bundan sonraki her "izm"de ne kadar önemli bir unsur olduğunu görüyoruz. 19. yüzyılın sanat akımları, Batı resim sanatının "gerçeklik" anlayışının fotoğraf makinesi nedeniyle sarsılması sonrası, kendi iç sorgulamalarının dökümüdür. Artık ressam, klasik gözlemci tavrını bu son durum üzerinde de sürdürür. Sonuçta bu detaylarla gelmek istediğimiz nokta, 20. yüzyıl sanatçısının kimliğinin oluşmasında fotoğrafla başlayıp gelişen optik görüntü üretme yöntemlerinin etkileridir. Digital görüntü çağına girdiğimiz şu zamanlarda bir görüntüler enflasyonu içindeyiz. Sayısız çoğaltılmış ve orijinal-aslı'nın kaybolduğu bir kopyalar devrindeyiz. "Biricikliğin" kalmadığı bir zamanda, sanat yapıtının durumu nedir? Sanat kendi içinde birtakım tekrarlan yaşayarak bu çoğalmaya katkıda mı bulunmaktadır? Hiçbir akımın ve sanatçının benzeri olmayan orijinal bir sanat yapıtı kalmış mıdır? İkinci bölümde "simülasyon" kavramının sanata etkileri, Baudrillard, Lyotard, W. Benjamin gibi düşünürlerden alıntı özetlerle ele alınmıştır.en_US
dc.format.medium[2], 44, [17] y. : res. ; 30 sm.en_US
dc.language.isoturen_US
dc.publisherMimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsüen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.titleFotoğrafın plastik sanatlarda kullanımı ve getirdiği etkileren_US
dc.typeartThesisen_US
dc.departmentEnstitüler, Mimar Sinan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Resim Anasanat Dalı Resim Programıen_US
dc.institutionauthorÇağlayan, Füsunen_US
dc.relation.publicationcategoryTezen_US
dc.identifier.demirbas0044985en_US
dc.identifier.yrd15CE57F5-B1D6-4AA3-9EB4-64AB9BE5E81Ben_US


Bu öğenin dosyaları:

Thumbnail

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster