Sanat ve teknoloji bağlamında 20. yüzyılda gelişen yönelimler ve kişilik

Abstract

Çalışmanın birinci bölümünde, sanat ve teknoloji ilişkisi bağlamında, ortaya çıkan yeni kavramlar belirginleştirilmeye ve yine bu süreçle doğrudan ilişkilenen sanat yapıtları ve sanatçıların estetik kaygılan ortaya koyulmaya çalışılmıştır. Bu bağlamda, felsefe, estetik, bilim kavramlarının ilintileri incelenerek; sanat eseri, sanatçı ve teknoloji olguları irdelenerek, bu kavramların 20.yy.daki niteliği değerlendirilmiştir. İkinci bölümünde ise; endüstriyel ve teknik yeniliklerin, 20.yy.ın ilk yansında sanatı ne şekilde etkilediği ve bu süreçte üretilen sanatsal ürünlerin ve sanatçıların birbiriyle nasıl etkileştiği irdelenmiştir. Sanatsal yaratım alanına mekaniğin girişi ve sanatta gelişen mekanik devinim anlayışı irdelenmeye çalışılmıştır. Bu bağlamda gelişen sanat akımları ve sanatçıların çalışmalarından örnekler verilerek, sanatçıların kuramsal ve pratik yaklaşım biçimleri ele alınmıştır. Üçüncü bölümde, Post-Endüstriyel toplumda, daha çok teknolojik açıdan öne çıkan akımlar ve sanatçıların çalışmalarında bu yöndeki etkileşim biçimleri değerlendirilmiştir. Mekanik üretimden, elektronik üretime geçerken sanatın geçirdiği evreler ve düşünce sistematiği belirginleştirilmeye çalışılmıştır. Dördüncü ve beşinci bölümün konulan; özellikle 20. yüzyılın son çeyreğinde önemli ölçüde yaygınlık ve gelişme gösteren elektronik teknolojilerin, sibernetik olanaklarla birlikte getirdiği yemlikler sonucu meydana gelen yeni biçimleri irdelemektedir. Dördüncü bölümde; plastik sanatlardaki 'ışık' ve 'hareket' öğelerinin yeniden ele alınış yöntemleri ve bu bağlamda ortaya çıkmış olan sanat akımları üzerinde durulmuştur. 20.yy.'ın ikinci yansından sonra, ışığın yanılsamaya dayalı nitelikteki estetik arayışları, düşünsel olarak geleneksel anlayışından kopmakla birlikte, genellikle geleneksel iki boyutlu taşıyıcılardan kopmaksızın gelişen optik sanat ve buna paralel olarak 'hareket' öğesine bağlı olarak, kinetik sanat ele alınmış, bu alanda çalışan sanatçılardan ve çalışmalarından örnekler verilmiştir. Yine bu süreçte, 'ışık' öğesinin kendisinin, bu defa tamamen geleneksel yöntemlerden bağımsız, sadece kendisince oluşturulan yeni sanatsal yaklaşım biçimleri ortaya konulmuştur. Mekanik süreçteki optik sanattan, elektronik süreçteki 'Lazer' ve Holografik Sanata geçişle birlikte, sanatçılarca ele alınan çağdaş ışık anlayışının sunum biçimleri irdelenmiştir. Beşinci bölümde ise; 1950 sonrası sanatındaki yeni iletişim teknolojilerinin sanattaki kullanım biçimleri irdelenmiştir. Bu dönemde, görsel ve işitsel tekno-elektronik algı/ileti- siber-uzam gibi yemlikler paralelinde ortaya çıkan yeni kavramsal yaklaşımlar ve bunun sonucu gelişen teknolojik olanaklı sunumlar bu bölümde ele alınmıştır. Özellikle bildirişim ve iletişim teknolojilerinin kullanımları sonucu ortaya çıkan Video, Bilgisayar ve İletişim Sanatı; sanatçılarca üretilen çalışmaların hem estetik, hem teknik, hem de kavramsal dayanakları ile irdelenmeye çalışılmıştır. Sonuç olarak; 20. yüzyıldan 21. yüzyıla geçerken, Postnodernizm'in düşünsel, kültürel ve üretimsel biçimlerinden türeyen yeni sanatsal biçimler, teknolojiye bağıl olarak gelişen programlanabilir, yönlendirilebilir elektronik sistemler aracılığıyla üretilen sunumlar ve özellikle, bu sanat biçimlerini yönlendirerek yeni imgelem alanları yaratan günümüz sanatçısının profili çıkarılmaya çalışılmıştır.