The efficacy of magnetic resonance imaging and x-ray in the evaluation of response to radiosynovectomy in patients with hemophilic arthropathy

Abstract

Amaç: Hemofilik artropatili hastalarda radyosinovektomiye (RS) cevabın değerlendirilmesinde Manyetik Rezonans Görüntülemenin (MRG) ve direkt grafinin rolünü değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntemler: Yaş ortalamaları 11.7 (7-15) olan 11 hemofilik artropati hastası çalışmaya dahil edildi. On diz eklemine 148-185 MBq Yttrium 90 silicate (Y-90) intraartiküler olarak enjekte edildi ve bir hasta ayak bileğine intraartiküler 74 MBq Rhenium 186 (Re-186) enjekte edilerek tedavi edildi. RS’den önce hedef eklemlerin direkt grafileri ve MRG görüntüleri elde edildi. RS’den 6 ay sonra hastaların takip MRG ve direkt grafi çekimleri yapıldı. Eklemlerin direkt grafiyle evrelenmesinde Pettersson hemofilik artropati skalaları uygulandı ve incelenen eklemlerin MRG ile sınışandırılması Denver skorlarına göre yapıldı. RS’nin etkinliğinin klinik değerlendirilmesi ortalama kanamaların girişim öncesi ve sonrasıyla karşılaştırılmasıyla yapıldı. Bulgular: RS’den sonraki 6 aylık takipte 6 eklemde (%54.5), önceki 6 ayla karşılaştırıldığında hemartroz sayısında %75 ya da daha fazla iyileşme görüldü. Pettersson skorları 1/11 (%9) eklemde kötüleşti, 9/11 (%81.8) eklemde değişim göstermedi ve 1/11 (%9) eklemde iyiye gitti. Altı aylık takipte MRG skorları bir eklemde (%9) kötüleşti ve 10/11 (%90.9) eklemde değişim göstermedi. Sonuç: MRG, hemofilili hastalarda eklem hastalıklarını değerlendirmede ve takipte direkt grafiden daha hassas bir yöntemdir fakat her iki yöntem de tedavi cevabı ile korelasyon göstermezler. (MIRT 2011;20:38-44)

Objective: We aimed to assess the role of Magnetic Resonance Imaging (MRI) and X-Ray in the evaluation of response to radiosynovectomy (RS) in patients with hemophilic arthropathy. Material and Methods: Eleven patients who suffered from hemophilic arthropathy with a mean age of 11.7 (range between 7-15) were included in this study. 148-185 MBq Yttrium 90 silicate (Y-90) was administered intraarticularly to ten knee joints and one patient was treated with intraarticular 74 MBq Rhenium 186 (Re-186) injection into his ankle. Before radiosynovectomy, plain anteroposterior and lateral X-rays of the target joints were obtained by standard technique. The follow-up MRI and X-ray studies of the patients were done 6 months after RS. Pettersson hemophilic arthropathy scales were utilized to stage the condition of the joints on plain X-ray and classification of the investigated joints on MRI were done according to Denver score. The clinical assessment of the efficacy of the RS was made with the comparison of the average bleedings before and after the intervention. Results: During the 6-month follow-up period after RS, an improvement in number of hemarthrosis 75% or greater compared with the prior six months occurred in six joints (54.5%). The Pettersson scores worsened in 1/11 (9%), remained unchanged in 9/11 (81.8%), and improved in 1/11 (9%) joints. At the 6-month follow-up, the MRI score worsened in one (9%) and was unchanged in 10/11 joints (90.9%). Conclusion: MRI is a more sensitive tool than plain radiography for evaluating and follow-up of joint disease in persons with hemophilia, but both methods don"t show correlation with the therapeutic response. (MIRT 2011;20:38-44)