Özet
Dijital çağ olarak tanımlanan bu süreçte, medya iletişim teknolojileri de evrim geçirmiştir. Bu sürecin çıktısı olan yeni teknolojilerin tümü gündelik hayatın vazgeçilmez birer parçası olmaya başlamıştır. Özellikle mobil teknolojiler yepyeni ara yüzlerin ortaya çıkmasına yol açarken dünyayı algılama, düşünme ve yorumlama süreçlerimizi de kökten bir değişime uğramıştır. Gelişen teknoloji ile birlikte tasarım temsil biçimlerinin yetersiz kalması mimaride yeni medya kullanımı ihtiyacını doğurmuştur. Günümüze kadar geleneksel temsil biçimlerini, çizgi, perspektif, fotoğraf vb., kullanan mimarlık disiplini yeni medya araçlarının geleneksel temsil araçlarını taklit edebilmesi sayesinde yeni bir temsil biçimine ve yepyeni bir tartışma ortamına sahip olmuştur. Bu ortamda eğitim ve temsil paradigmaları kabuk değişimi geçirmiştir. 2020 yılında başlayan Covid-19 pandemisinin yol açtığı değişimler eğitime de yansımıştır. Özellikle tasarım eğitiminde, geleneksel tasarım anlayışının ötesinde yeni bir yaklaşımla çevrim içi araçlarının kullanımının arttığı görülmektedir. Çalışma kapsamında tasarım eğitiminde çevrimiçi öğrenme üzerine bir geri bildirim yöntemi geliştirilmiştir. Bu bağlamda, tez yürütücüsünün bir dönem boyunca yürüttüğü iç mimarlık temel tasarım dersinin önemi, tarihçesi, dünyada ve Türkiye özelinde dersin veriliş biçimleri araştırması yapılmıştır. Pilot çalışma, veri toplama ve analizi yöntemi, bulgular ortaya konularak kuantum temelli öğrenme anlayışına yönelik çevrim içi öğrenmeye yönelik bir model geliştirilmiştir.