Özet
Yedi yıldır sürdürdüğümüz bir çabamız vardı. beldemizi açık hava müzesine çevirmek. Yedi yıl adım adım ilerledik, 49 helkelle beldemizi süsledik. Dünyanın dört köşesinden dostlar edindik. Sonra 17 Ağustos 1999'u yaşadık.
Çoğumuz için her şey bitmişti. Artık yapılmışların, düşünülenlerin ne anlamı kalmıştı ki? Üstelik daha birkaç ay önce Değirmenderelilerden güvenoyu isterken, "kazanımlarımızı kalıcılaştırmak İçin" demiştik, "Dünyanın tanıdığı bilim, kültür, sanat beldesi olmak için" demiştik. Sonra!
İşte o her şeyin bitme noktasında çok değişik bir şey oldu: Türkiye'nin her yerinden ve dünyanın dört bir köşesinden eller uzandı beldemize, evet yarı yarıya yıkılmış ve pek çok can vermiştik, ama hem yaşam sürüyordu hem yalnız değildik. Daha ilk günlerde, "daha iyisini yapacağız," dedik.
İşte 2000 Temmuzunda, Değirmendere Temmuzu yine yaşanacak. Kaybettiğimiz heykellerimizi, sırasıyla yeniden yapacağız. İlk sempozyumdaki dostlarımız yine geliyorlar. Ve biliyoruz ki, hiç yalnız değilmişiz, hiç de az değilmişiz. Evet Değirmendere, Dünyanın sanat, kültür, bilim, turizm merkezlerinden birisi. Şimdi yıkık ve yarılı, oluşuna Yarışı çok daha güzeli, yine bu toprakta olacak. Baharla birlikte filizler görülmeye başladı bile./
Ertuğrul Akalın/
Değirmendere Belediye Başkanı