Özet
Bir temayı geliştirmek anlamına gelen çeşitleme 15.yüzyıldan çağımıza kadar bestecilerin yararlandığı bir form olmuştur. Çeşitlemeler, orkestra veya oda müziği için yazılan senfoni, sonat gibi büyük boyutlu yapıların içinde de yer alabilecekleri gibi, Tema ve Çeşitlemeler başlığı altında başlı başına bağımsız eserleri de oluşturabilirler. Besteciler bu formda çoğunlukla solo piyano için eserler vermişlerdir. Mozart, Beethoven ve Brahms da Piyano Edebiyatı'nda önemli yerleri olan "Tema ve Çeşitlemeler" bestelemiştir. Mozart'ın bir Fransız şarkısı "Ah, vous dirai-je maman" üzerine bestelenen Çeşitlemesi K 300e, Brahms'ın Heandel Çeşitlemeleri Op.24 ve Beethoven'ın Op.120 "Diabelli teması üzerine 33 Çeşitleme" adlı eserlerini örnek olarak seçip analiz ettik. Çeşitleme Formu'nun Klasik Dönem'den Romantik Dönem'e gösterdiği paralellikler ve gelişmeler incelendiğinde şunlara tanık oluruz: Her üç besteci, incelediğimiz yönleriyle, kişisel özelliklerini koruyarak klasik kompozisyon kurallarıyla hareket etmektedir. Mozart çeşitlemelerindeki süslemeyle yetinen yalınlık, yerini Beethoven'da çeşitli formların (menüet, füg v.b.) sisteme entegre edilmesine bırakmış, Brahms bir adım daha ileri giderek her çeşitlemeyi bir karakter parçasına dönüştürmüştür.