Özet
Bu çalışmada Selçuklularla ilgili Osmanlıların ne bildikleri ve ne yazdıkları araştırılmıştır. Bunu yaparken de Osmanlı Devleti'nin kronolojik ve coğrafi büyüklüğü gözönünde tutularak Osmanlı tarihçiliğinin ilk iki yüz yılı incelemeye alınmıştır. Böylece daha sonraki zamanlarda yazılan eserlerdeki tekrarların önüne geçilmeye çalışılmıştır. Osmanlıların tarihle ilgili bıraktıkları eserleri a) Genel Tarihler, b) Özel Tarihler c) Tarihî Takvimler olmak üzere üç temel gruba ayırdık. Bu üç grupta yer alan eserlerdeki bilgilerin hepsini toplu olarak değerlendirdiğimizde o zamanın şartlarında gerek Selçuklular ve gerekse öncesi Türk tarihi için zengin olduğunu söyleyebiliriz. Günümüzde de Selçuklu tarihinin temel kaynakları olarak kabul edilen ve kullanılan Reşîdeddîn Fazlullah, Ebu Bekir Necmeddîn Muhammed b. Ali b. Süleyman er-Ravendî ve İbn Bibi Er-Rugedî gibi tarihçilerin hacimli eserlerinin Osmanlı tarih yazıcılığının başlangıç evresinde Türkçeye tercüme edilmiş olmaları Selçuklu tarihine duyulan merakın en önemli göstergesi olarak ele alınmalıdır. Osmanlı vekayinâmeleri olarak tavsif edebileceğimiz eserlerin hemen hemen tümünün Osmanoğulları'nın tarih sahnesine çıkışlarını Selçuklularla irtibatlandırdıklarını görmekteyiz. Dünya Tarihi olarak da adlandırıldırılan genel tarih grubu eserlerin çoğunda da Selçuklulara bağımsız bölümler ayrılmıştır. Bu grup içerisinde yer alan Nuhbetü't-Tevârîh'deki Selçuklu şecereleri Osmanlıların konuyla ilgili gelişmelerini ortaya koymaktadır. Anahtar Kelimeler: Selçuk, Selçuknâme, Tevarih, Şecere, Tarihî Takvim