Mekânı anlamak, aktarmak, üretmek, öğrenmek bütününde parametrik tasarım yaklaşımlarının iç mimarlık tasarım eğitimine entegrasyonu

Abstract

Tasarım eğitiminde izlenen politikalarda dünden bugüne farklılıklar gözlemlenirken eleştirel bakış açıları dijital çağ ile birleşerek yeni yöntemler doğurmaktadır. İçmimarlık tasarım eğitimini temel alan çalışma, teknolojinin yani bilgisayar destekli tasarım araçlarının ne kadar kullanıldığı konusunda farkındalık yaratmak isterken daha özelde bir araç mı, yoksa bir amaç olarak mı kullanıldığını tespit etmeyi hedeflemektedir. Bu çalışma günümüz mekân tasarımı eğitiminde kendine yer edinen hesaplamalı teknolojilerin ve parametrik tasarım araçlarının ne şekilde kullanıldığının incelenmesi; teknoloji ideoloji ilişkisi içinde, bu teknolojilerin tasarım bilgisinin geliştirilmesine ve değerlendirmesine nasıl katkı sağlayabileceğini sorgulamaktadır. Bu bağlamda çalışma birbirini tamamlayan 5 ana bölümden oluşmaktadır.

İçmimarlık eğitimi yapmanın ve düşünmenin üretiminin birlikteliğine odaklanması gereken bir platformdur. Bu platform tasarım bilgisini üretmek için, İçmimarlık Bölümü öğrencisinin algı üzerinden "problemi anlama" [B1.2], temsil üzerinden "problemi/tasarım bilgisini aktarma" [B1.3], hesaplamalı tasarım üzerinden "tasarım bilgisini/mekanı üretme" [B1.4] üzerinden tariflenerek yapmaya ve düşünmeye dair bir BÜTÜNÜ tanımlamaktadır.

Bölüm 2'de; algılamanın anlamlandırmayla, anlamlandırmanın deneyimle, deneyimin duyum düşünüm ve en nihayetinde yaratıcılıkla kurduğu ilişkiyle mekân algısının, bağlama, bireye ve zamana göre yorumlanabilir olduğunu

bilgisine,

Bölüm 3'de; geleneksel yöntemlerden, çağdaş yöntemlere geçiş de, 20. yy. ın başı itibariyle ana karakteri değişmeye başlayan form / mekan dilinin temsilinde kullanılan yöntemlerin kendi içindeki değişimine,