Özet
Osmanlı dönemi mezar yapılarında cephe kuruluşunu belirleyen temel unsurlardan biri
olan pencere açıklıkları, cephe elemanı olmakla birlikte mezarın, yapı içerisine
girilmeden ziyaret edilebilmesini sağlayarak kendine özgü bir işlev üstlenmiştir. Söz
konusu bu iki durum Osmanlı dönemi mezar yapılarında pencere açıklıklarının konum
ve düzenini belirlediği gibi pencere açıklıklarının tasarımında boyut ve biçim
bakımından etkili olmuştur. Tez çalışmasında, 14. yüzyıldan başlayarak 20. yüzyıla
kadar Osmanlı döneminin üç başkenti Bursa, Edirne ve İstanbul’da inşa edilen mezar
yapılarının cepheleri ve pencere açıklıkları incelenmiştir. Tez kapsamında sultanlar,
hanedan ailesine mensup kişiler ile devlet adamlarına ait mezar yapıları olmak üzere
farklı statülerdeki kişilerin mezar yapıları ele alınmıştır.
Dönem üsluplarının belirlenmesi ve yapım tarihlerine göre kıyaslanarak, gelişim
çizgisinin ortaya konulabilmesi amacıyla pencerelerin, malzeme, form ve teknik
özellikleri irdelenirken, cephe bütünlüğüne katkıları ve cephe elemanlarının oransal
ilişkilerine ışık tutabilmek için boyut özellikleri de dikkate alınmıştır. Böylelikle,
cephe tasarımına yansıyan oran ilkeleri, cephelerin doluluk boşluk oranındaki payı ve
diğer cephe elemanlarıyla, düzen, uyum ve dağılımları belirlenmiştir.
“Osmanlı Anıt Mezar Mimarisinde Pencere Açıklıklarının Gelişimi ve Cephe
Tasarımına Katkıları” başlıklı tez çalışması dört ana bölümden meydana gelmektedir.
Birinci bölümde çalışmanın amaç, kapsam ve yöntemi anlatılırken “Pencere Tanımı,
Gelişimi ve Cephe Mimarisindeki Yeri” başlığı altında cephe mimarisinin gelişiminde
pencere açıklıklarının yeri açıklanmıştır. Giriş bölümünün üçüncü kısmında Türk
mimarisinde mezar yapılarının Osmanlı mimarlığına kadarki gelişimi ve cephe
tasarımları açıklanmıştır. Tezin ikinci bölümü, tez kapsamındaki mezar yapılarında
yerinde yapılan incelemeler ile literatür ve arşiv taraması sonucu elde edilen bilgi ve
belgeler ışığında hazırlanmıştır. Mezar yapıları bulundukları Osmanlı dönemi
başkentleri alt başlıklarında kronolojik sıra takip edilerek ele alınmıştır. Üçüncü
bölümde pencere açıklıkları biçim, oran ve boyut bakımından değerlendirilirken,
tasarımlarındaki yerel etkilerini saptayabilmek amacıyla üç başkentteki ve birden fazla
mezar yapısı bulunan külliyeler karşılaştırılmıştır. Osmanlı dönemi mezar yapılarında
pencere açıklıkların konu edildiği tez çalışmasının sonucunda, mezar yapılarında
pencere açıklıklarının şekillenmesinde dönem üslupları ile birlikte baninin kimliğinin,
mimarın, mezar yapısının inşa edildiği bölgenin etkili olduğunu görülmüştür.