Freundschaftsspiel = Dostluk maçı = Friendly game

Abstract

Münster Güzel Sanatlar Akademisi, 2005 yılında dostluğunun beş yıllık jübilesini kutlamaktadır. Münster Güzel Sanatlar Akademisi için MSGSÜ'nün davetini kabul edip İstanbul'u ziyaret etmekten daha güzel başka ne olabilirdi ki?

2002 yılında Münster'de yapılan Buluşma - Begegnung projesi ile Türkiye ziyaretinden sonra, Aralık 2004 tarihinden Ocak 2005 tarihine kadar metropolün merkezi olan Boğaziçi'nin kültürel yerlerinde geniş çaplı bir sanat eylemi düzenledik. Bu; üç sergi, sanat bilimi ve sanat tarihi konulu sözlü raporlar ile bir seminer gününü, video workshop'u ve açık kolokyumları kapsamaktadır. Şimdi ise kataloğumuz bu projenin geniş bir dokümantasyonu olarak mevcuttur.

Bu dostluk maçı ile örnek olarak, mevcudiyetlerinin sadece üç yılında Alman sanat yüksek okullarının ön çizgilerinde pozisyon almış olan bütün sanat akademilerinin sanatsal ve bilimsel yaratıcılığının geniş spektrumunu ortaya koyduk. İlgimizin ağırlık noktalarından biri, Almanya ve de Avrupa dışındaki akademilere olan ortaklaşa ilişkilerimizdir. Burada bu projemiz ile bu konu hakkında ne düşündüğümüz açıkça belli olmaktadır. Biz, Barselona'dan Bergen'e, Utrecht'ten Kudüs'e, Londra'dan İstanbul'a kadar 21 sanat yüksek okuluyla olan dostluğumuza itina göstererek ve bunu korumaktayız. Yüksek okul öğrencileri ve eğitmenler bu yüksek okullara giderek, eyalet başşehirimize tam anlamıyla tabağın kenarından daha uzağa (geniş ufuğa) bakmaktadırlar - burada, 270.000 nüfuslu küçük Münster'den gelerek Avrupa-Asya'nın 14 milyon nüfuslu metropolünde, Boğaziçi'nde, İstanbul'da misafiriz.

Kendi tabağının kenarından daha uzağa bakabilmek için öncelikle bir tabağa ihtiyaç vardır. Münster tabağı, uluslararası kıyasta da kendisini kanıtlamaktadır. Akademi, sanatsal yüksek okul eğitiminin faaliyet ve geri çekilme bölgesidir, atölyesidir, deney laboratuvarıdır ve kompleks bir proseste etkili bir şekilde güven ve güvensizliğin tuhaf birliğidir. Diyaloğa dayalı eğitimimiz büyük oranda, eğitmenler ve yüksek okul öğrencileri arasındaki yoğun bir mübadeleden etkilenmektedir. Bu şahsi, eleştirici ve sanatsal kişiliğe giden yolda gerekli ve anlamlıdır. Biz hepimiz aynı yöne gitmiyoruz. Bu ne istenilmektedir ne de mümkündür. Stilistik, takip edicilik veya kolektif trend getirme dönemleri geçmişte kalmıştır. Bir sanatçının kendisini bulması gerekmektedir. Bu elbette yalnız kendi tabağının kenarını görmekle mümkün değildir. Başka bir yere bakması gerektiği bir zaman gelmektedir.

MSGSÜ'nün Osman Hamdi Bey fuayesindeki, Tophane-i Amire Kültür Merkezi'ndeki ve Dolmabahçe Sarayı'ndaki Resim ve Heykel Müzesi'nde bu sergiler, sanatsal yaratımda oluşan çalışmaların ne kadar çok yönlü olduklarını - genç sanatçılar gibi aynı şekilde heterojen olduklarını göstermiştir. Onlar, aylarca birçok fikir üzerinde çalışmış, bunları tasarlamış, denemiş, enstale etmiş ve gerçekleştirmiş, sergi ürününü taşımış, asmış, inşa etmiş ve boyamışlardır. Bu projenin Münster Sanat Akademisi'ndeki yüksek okul öğrencileri ve eğitmenlerin işbirliği olduğu, kendi anlayışımızın önemli bir karakteristik vasfını göstermektedir. İstanbul'daki dostluk maçının bu özelliği tamamen ortaya koyduğuna çok sevinmekteyim. Bu, sınırları ve hiyerarşileri diretmek değil de ekip ruhuna güvenmenin işlediğini göstermektedir. Müze ve galerilerdeki sergi amaçları açısından, yüksek okul öğrencileri ile eğitmenler arasında bir birlikteliğe ender rastlansa bile, bu bir kuruluşun tanıtımı için doğal olmalıdır.

Dostluk maçı için bir konu tasarısı belirlemedik. Bu dostluk maçı, Münster Sanat Akademisi'nin canlı ve diyaloğa dayanarak strüktürleşmiş durumunu yansıtmaktadır. Bu bizim ilkemizdir.

Bu sergilerde, mevcut sanata olan tamamen değişik ilgilerin ve yeni sanatsal ifade şekillerinin şaşırtan bakış açılarını idrak edilebilir olmasını arzu ettik. Bunu başardığımızı düşünüyorum.

Bu eylemin istemini birlikte büyük kamusal ilgiye yönelik tuttuk, çünkü burada Alman ve bir Türk sanat yüksek okulunun ilişkisi derinleştirilmiştir ve bu ilişki, ülkelerin çok dallanmış yüksek okul ilişkilerinde biriciktir ve böylece politika yönünden de önemli bir olaydır.

Bu projede iki husus önemli bir rol oynamıştır: Bir taraftan İstanbul dünya çapında tek şehir olarak iki ayrı kıtayı -Avrupa ve Asya- bağlamaktadır ve diğer taraftan Türkiye doğu ve batı arasında kültürel kesişme noktasıdır. Bu esnada öncelikle genç yüksek okul öğrenci nesli üst düzeyde motive olmuş bir gelişme durumunda bulunmaktadır. Önceden artmış ve gelişecek olan yetenekler -öyle umut ediyoruz ki- uzağa ulaşan gelecekteki projeleri gerçekleştireceklerdir. Bununla, bu sağlam ilişkinin devamlılığı tekrar kanıtlanmış olacaktır.

Biz buraya İstanbul Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi'nin misafirleri olarak geldik. Hareket ve mübadelenin, açık olma ve karar verme yeteneğini güçlendireceği kanaati ile geldik. Kooperasyonun, farklılıkların hissedildiği yerde duraklamaya ve kendi bildiğini okumaya karşı tesir edeceği kanaati ile geldik. Ve sanat ve bilimin, ulusları ve nesilleri, eğitmenleri ve yüksek okul öğrencilerini birbirlerine bağladığından emin olarak ve burada müşterek temel değerlerde buluşma şansını kazanmış olmaya güvenerek geldik.