Mekân ve mobilya tasarımında organik formlar ve Türkiye’deki örneklerinin analizi

Abstract

Doğada var olan canlı ve cansız varlıklar organik kelimesi ile adlandırılmaktadır. Evrendeki varlıklar morfolojik olarak sıralandığında düz yüzeyler, sivri köşeler, keskin kenarlar görülmemektedir. Doğa, herhangi bir formuyla tasarımın herhangi bir parçasında bulunabilir. Organik formun temel anlamı ise doğal oluşan formlardır. Bu çalışmada, söz konusu doğadan esinlenen formların tasarıma olan etkileri incelenmektedir. Mekân tasarımında uygulama kolaylığı ve maliyet açısından ekonomik olması nedeniyle genelde geometrik formlar tasarlanmaktadır. Bu çalışmada organik form kavramı, geometrik formlarda tasarlanan mimari ve iç mimari tasarımların tamamının veya bir kısmının geometrik formlardan uzak şekilde tasarlanması olarak kullanılmıştır. Bu çalışmada doğal formlar analiz edilerek formun biçimsel benzerlikler ve farklılıklar, deformasyonlar ve organik tasarımlarda Batı dünyası ile Türkiye'deki tasarımlar arasındaki ilişkiler irdelenmektedir. Tez çalışması dört bölümden oluşmaktadır ve sonuç bölümünde konu üzerine bir değerlendirme yapılmıştır.