Çağdaş Türk bestecilerinin 20. yy. müziğinin modernist anlayışlarıyla etkileşimi (orkestra için müzik)

Abstract

20. yy bestecilerinin müzik dilini önceki yüzyılların dilinden keskin biçimde ayıran modernist hareket ve yenilikçi arayısların getirdigi köklü degisim, hareketin baslangıcıyla yaklasık aynı zaman diliminde olusmaya baslayan çoksesli Türk müziginin gelisim sürecini de belli ölçülerde etkilemistir. Üç çeyrek yüzyıl boyunca, batılı meslektaslarının yenilikçi yaklasımını, kendi kültürel birikimleri ile birlestiren Türk besteciler, üretimlerinde yenilikçi etkileri farklı amaçlarla ve farklı estetik düzeylerde kullanmıslardır. Gerek armoni dilinin olusumunda, gerek yapısal düzeylerde, 20. yy müzik dilinin kazanımları kimi bestecilerimiz tarafından kapsamlı biçimde ele alınmıs ve müzik dagarımıza çarpıcı yapıtlar katılmıstır. Özellikle ilk dönem bestecilerimizin, üretimlerinde kültürel birikimlerimizi çagın getirdigi dille bir potada birlestirmeleri, söz konusu yenilikçi tekniklerin yalın bir öykünme düzeyinde kalmamasını saglamıstır. Bestecilerimizin müzik dillerine dogallıkla eklemlenen bu teknik-estetik yenilikler, pek çok özgün yapıttan olusan bir külliyat ortaya çıkarmıstır. Bu çalısmada incelenen yapıtların her birinde, 20. yy müziginin modernist anlayısları, bestecilerimizin özgün dillerinin dogal bir bileseni olarak ele alınmıs, teknik düzeydeki çözümlemeler örneklemelerin daha düzenli biçimde yürütülebilmesi amacıyla kullanılmıstır.