Özet
Romantik dönemin büyük bestecilerinden biri olan, modern piyano okulunun kurucusu Franz Liszt, gençlik yıllarından itibaren kendinden önceki ve çağdaşı başka bestecilerin eserlerine ilgi duymuştur. Liszt'in bıraktığı sayısız parafraz, fantezi, transkripsiyonlarda kullanılan ileri piyano tekniği, sonraki yıllarda modern dönemin bestecileri tarafından tekrar keşfedilmiş ve kendi piyano kullanışlarının temelini oluşturmuştur. Uyarlamalarında Beethoven veya Berlioz'un senfonik yapıtlarından başka, vokal müzik alanında da çalışmalar yapan besteci, özellikle Schubert Lied'leri ve Mozart veya İtalyan büyük opera bestecilerinin (Donizetti, Verdi, ve diğerleri) başyapıtlarını ele almıştır. Schubert'in yazısında oluşan ''kısa süreçte büyük dramatik atmosferi'' veya Mozart'ın opera tiplemelerindeki çarpıcı özellikleri, Verdi ve daha başka İtalyan bestecilerin teatral ustalıklarını birebir klavyeye aktarabilmiştir. Bu bağlamda arkadaşı ve damadı Richard Wagner'in müzik dramlarındaki orkestral ve vokal yoğunluğu aksettirebilmek için, piyano virtüozitesinde büyük aşamalar oluşturacak bir klavye kullanımına yönelmiştir (transandant teknik). Olağanüstü doğaçlama yeteneği de parafrazlarını yaratırken Liszt'e çok yardımcı olmuştur. Anahtar kelimeler: Liszt, Romantik Piyano Müziği, Opera, Parafraz, Uyarlama.