Özet
"Batı Anlayışına Dönük Türk Resim Sanatında Doğa-İnsan İlişkisi" isimli bu eser metin çalışmasında, batı resim sanatı ile başlayarak günümüze kadar Türk Resim Sanatı içerisinde, sanatçılar ve eserleri üzerinden hareket edilerek doğa-insan ilişkisi irdelenmeye çalışıldı. Doğa ve insan olgusu anlam olarak irdelenip, batı resim sanatındaki belli başlı resim örnekleri, kuramlar ve fikirler çerçevesinde resim sanatının gelişimi bağlamında ele alınmıştır. Batı Anlayışına Dönük Türk Resim Sanatından önce minyatür sanatının belli başlı örneklerinde doğa-insan ilişkisine değinilmiş, sonrasında başlangıcından günümüze kadar kaynağını batıdan alan Türk Resim Sanatı, dönemler, gruplar, sanatçılar ve onların eserleri üzerinden irdelenmiştir. İnsanın gördüklerinden hareket ederek anlamaya çalıştığı doğa ve içindeki ben hiç bitmeyen, tüketilemeyen yeni tanımlarla geliştirilerek incelenmiş, sanat eserlerine de bu bakış açısıyla yaklaşılmıştır. Türk Resim Sanatı'nın bir bakıma kendisi yani temel sorunsalı olan doğa-insan ilişkisi batılılaşma öncesi ve sonrasında önemini hiç yitirmemiştir. Bu bağlamda bu çalışmada, resim yüzeyinde plastik değerlendirmelerin yanı sıra insana dair varlık ve anlam sorgulaması üzerinde durulup `doğa-insan' kurgusunu oluşturan yaşama dair; `din, gelenek, toplumsal yapı, coğrafya' gibi bir çok etken ele alınmaya çalışılmıştır. Son bölümde, İsmail Tetikci'nin resimleri üzerinde durularak, geçmişle bağları, düşünsel yapısı ve plastik kurguları göz önünde tutularak Doğa-İnsan ilişkisi değerlendirilmeye çalışılmıştır. Bütün çalışmanın başından beri irdelemeye çalıştığı doğa-insan ilişkisine dair çıkarımlar sonuç bölümünde belirtilmiştir. Anahtar Kelimeler: Doğa, İnsan, Türk, Resim, Sanat.