Rönesans döneminde dinsel konulu resimde kompozisyon

Abstract

Bu araştırmada, Rönesans'ın başlangıcına kadar (yaklaşık olarak M.S. 1250) zaten dinlerce etkilenmiş olan resim sanatındaki dinsel kompozisyonun geçirdiği evreler ve bunların Rönesans (M.S. 1250-1530) sürecindeki özellikler incelenmiştir. Bizans, Gotik, ve Roman sanatlarında ve kuzey ve güney Avrupa Rönesans döneminde üretilmiş olan dinsel resimlerin kompozisyonları tarihsel (kronolojik) olarak etüt edilmiştir. Hristiyan toplumlarda din, daha başlangıcından itibaren, bu toplumların yaşam tarzını şekillendiren çok önemli bir etken olduğu gibi, resim sanatını da yönlendirmiştir. Rönesans sürecinde ressamlar, Antik Yunan ve Roma sanat anlayışını perspektif bilgileri ile takviye ederek, zamanla, Katolik Kilisesi önde gelenlerinin sanat anlayışını benimsemişler ve Katolisizm'in Tanrı inancını resimlerinde işlemiş ve yüceltmişlerdir. Böylelikle, Rönesans döneminde dinsel temalar artmış ve gelişmiştir. Tevrat ve İncil öykülerinden esinlenerek yapılan resimler, Rönesans resimlerinin çoğunu ve daha önemlerini oluşturur. Ayrıca, Rönesans devrinde vaki olan felsefi, politik, ve coğrafi değişimler ve perspektifin de gelişmesi, sanatçıların, antik eserleri ve doğayı daha yakından incelemelerine neden olmuştur. Rönesans resim anlayışı, bazı kurallara, dengeye, daha kusursuz formlar yaratmaya dayalı olarak gelişirken, orantı ve perspektif kullanımı, Rönesans ressamlarını, matematikle ilgilenmeye yöneltmiş, böylece, geometri, mimari simetri, ve dengeli görüntüler resimlerde yer almış, formlar daha da net hale gelmiştir. Rönesans ressamları, çeşitli doğal görüntüleri daha realist hale getirmek için, onların ana yapılarını analiz etmek zorunda kalmışlardır. Rönesans'tan sonra da Hristiyanlığın ve diğer dinlerin, resim sanatını etkilemeye devam ettiğini, ancak sanatçıların daha ziyade özgürleştiğini görmekteyiz. ANAHTAR KELİMELER: Hristiyanlık, İncil, din, Rönesans, kompozisyon.