Özet
"Vertigo" düşünce safhasındayken, mekan için araştırma yapmaya başlamıştım. Projenin konsepti; "Beden ve Mekan İlişkisi" idi. Normal dans zemini üzerinde üretilmiş koreografinin, farklı ortam ve elementler (hava, su gibi) içinde yapıldığında nasıl etkileneceğini araştırmak istiyordum. Proje 4L - İstanbul Güncel Sanat Müzesi, bu konsepti deneyebileceğim ve sunabileceğim uygun bir mekandı.
Koreografisini önceden gerçekleştirmiş olduğum parçaların, beden ve mekan üzerindeki ilişkisini ve bunun hareketler üzerindeki etkisini araştırmaya başladığım zaman anladım ki, hareketlerin niteliği ciddi boyutlarda etkileniyor ve buna bağlı olarak bedenin mekanla ilişkisi de etkileniyordu. Solo ve dörtlü dansçı grubundan oluşan koreografilerimin hareket birikimine sadık kalmak istiyordum. Ancak hareketlerin seviyesi, sırası ve yönü değişebilirdi. Dörtlü dansı duvara uygulama ilk fikirdi, sonra soloyu ikinci katta bir camın arkasına yerleştirmek ve solonun suda yapılarak videoya çekilmiş halini, dansçı canlı olarak soloyu yaparken aynı anda üzerine arkadan "cama yansıyacak şekilde" yansıtmak fikri gelişti. Soloyu ayrıca final bölümünde, kuarted duvarda yer alırken kullandım. Burada dansçı, iki kiriş arasında, belinden bağlı şekilde, havada bir ip sistemiyle asılıydı ve ayrıca iki kişi tarafından idare edilebilen başka bir ip sistemiyle de ileri geri yönlendiriliyordu.
Müzedeki çalışmalar sırasında beni şaşırtan bir ayrıntı gözüne çarptı; ikinci katta yer alan Vanessa Bird'ün resimlerinde, benim kuartet de kullandığım bazı pozlar aynen yer alıyordu. Bu pozları kullanarak, resimler ve önlerindeki bank arasında yer alacak bir solo daha yapmaya karar verdim ve bunu da projenin giriş bölümü olarak kullandım.