Özet
"20. Yüzyıl Heykel Sanatında Plastik Bir Öğe Olarak Mekân" isimli eser-metin çalışmasının amacı, 20. Yüzyılda ortaya çıkan modern heykel sanatının mekân kavramı ile olan ilişkisi açısından, mekânsal imge yorumlarını araştırmaktır. Çalışmanın ilk bölümünde mekân kavramının kökenleri ve düşünce tarihi açısından çeşitli yorumları incelenmiştir. Antik Yunan uygarlığından günümüze değin uzanan çizgide mekân kavramı hakkında yapılan çalışmalarla ilgili çeşitli görüşlere yer verilerek, mekân kavramının tarihsel süreç içerisinde geçirdiği aşamalar ortaya konulmuştur. 'Mekân ve İmge' adlı bölümde insan zihninin mekân ile olan ilişkisini ve bu ilişki sonucunda ortaya çıkan mekân imgesinin sanat nesnesi ile olan bağlantısı incelenmiştir. 'Mekânsal Algı' ve 'Mekânsal İmge' başlıkları altında insanın mekânı kavrayış aşamaları ve zihinde imge olarak meydana gelen mekân yansımasının nitelikleri araştırılmıştır. Son olarak mekânsal imge, farklı sanat disiplinleri ile karşılaştırmalı olarak ortaya konulmuş, çeşitli örneklerden yola çıkarak, sanat eserlerindeki mekânsal imge yorumları değerlendirilmiştir. 'Heykel ve Mekân İlişkisi' bölümünde, 20.yüzyıla kadar olan ve 20.yüzyılda heykel ve mekân ilişkisi, iki ayrı başlık altında incelenmiştir. 20. yüzyıla kadar olan dönemde, tarihsel süreç içersinde değişen toplumsal koşulların etkisiyle heykelin çevresiyle kurduğu ilişki düzeyinde olan mekân, 20. yüzyılla birlikte heykel sanatının başat sorunsallarından bir haline gelmiş ve mekânın heykele dahil olmasıyla önemli bir dönüşüm geçirmiştir. '20.yüzyıl Heykel Sanatında Mekân Yorumları' bölümünde çalışmanın temel amacı olan mekânsal imgelerin heykel sanatı açısından ele alınış biçimleri, örnekler üzerinden incelenmektedir. Bu örnekler, 'Sanat Akımlarının Yaklaşımları', 'Mimari Formların Yorumları', 'Doğal Mekânların Yorumları', ve herhangi bir akıma bağlı olmayan, birbirinden farklı sanatçıların 'Üslupsal Yaklaşımları' olarak dört ayrı başlık altında araştırılmıştır. Son olarak 'Uygulamalar' bölümü, mekânsal imgeleri kullanarak gerçekleştirilen çalışmalara ayrılmıştır. Bu bölümün ilk başlığı olan 'Mekân Öğesi ve İçerik', uygulamaların konusunun, mekânsal öğeler ile olan bağlantısını açıklamayı amaçlamaktadır. 'Plastik Bir Öğe Olarak Mekân' isimli ikinci başlık altında ise uygulamalarda kullanılan mekânsal öğelerin biçimsel özellikleri incelenmiştir.