Abstract
Yaratıcılık sadece edimde görülebilir. Bu bağlamda bir yaratıcı kişiden değil sadece yaratıcı edimden, yaratıcılıktan değil yaratıcı süreçten söz edilebilir. İmaj oluşturmanın en ilkel ve dolaysız karakterine sahip olan desen, ilk insanlardan beri yaratıcı fikri görünür kılan en temel dil, bir alanda var oluşu işaretleme şekli, yaratıcı süreci yakalamanın en hızlı ve doğrudan yolu olmuştur. Bir sanatsal dışavurum ve yaratım aracı olarak desenin çağlar boyu yapılış sebepleri, yapılma şekli ve tarzları önemli değişimler geçirmiştir. Desen günümüzde, "grafit veya mürekkep ile kâğıt üzerinde bir imaj oluşturmak" geleneksel tanımından, "deney ve yaratıcı süreci" tanımlayan bir metafora dönüşmüştür. Sınırlarını kâğıt üzerindeki izden mekân, uzam ve zamana, disiplinler arası ilişkilere global bir pratik olarak genişletmiştir. Bu eser metninde özde yaşama ilişkin bir süreç olan desen; kullanım neden, biçim ve şekilleri bağlamında sınırlarının sanat tarihinde dikkat çekici şekilde genişlediği ve çeşitlendiği son altmış yılda, araştırmaları ve yaklaşımları ile desene adanmış kurumlar, organizasyonlar, sergiler, deseni temel malzeme olarak kullanan sanatçılar ve uygulamaları üzerinden yaratıcı süreçte bir dil ve sanat formu olarak incelenmiştir.