Özet
Dünya savaşları, endüstri devrimi gibi sosyolojik nedenler ve Bauhaus Okulu'nun açılmasıyla birlikte birçok sanat dalında olduğu gibi mücevher tasarımını da etkileyen yeni sanat akımları doğmuştur. 1960'larda ortaya çıkan "mücevher tasarımına mimarlığın yansıtılması" yöneliminin, 1980'lerde mimarlarında mücevher tasarlamaya yönelmesiyle, heykelsi tasarımların ön plana çıktığı yapıtlar üretilmiştir. Bu yönelim teknolojinin de katkısıyla, bazı tanınmış mimarlar tarafından günümüzde de devam ettirilmektedir. Bu bağlamda çalışmanın, günümüzde de uygulanan, ancak hakkında yapılmış fazla araştırma bulunmayan, mücevherat ve mimarlık tasarımlarının biçimsel etkileşimi üzerine temel bir araştırma olması hedeflenmiştir. Tez konusu üzerine araştırmalar sonucunda, mimari ve mücevher tasarımı etkileşiminin biçime yansıtılmasında sanat ve tasarımın temeli olan çizgi öğesinin önemli rolü olduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle, öncelikle çizgi öğesinin tasarımdaki tüm etkinliği tanımlandıktan sonra, iki disiplinde de ayrı ayrı ele alınarak yeri ve önemi incelenmiştir. Bunların yanı sıra, mücevher ve mimari disiplinleri arasındaki tarihsel, estetik ve biçimsel paralellikler tanımlanmıştır. Konuyla ilgili bu girişi oluşturduktan sonra, 1980'lerden günümüze kadar mücevher tasarlamış olan ve alanlarında özel bir yere sahip olan mimarlar arasından seçim yapılarak, eser örnekleri üzerinde durulmuştur (Richard Meier, Peter Eisenman, Arata Isozaki, Oscar Niemeyer, Frank Gehry, Zaha Hadid, Daniel Widrig, Ludovico Lombardi). Bu örnekler üzerinden, ortak çizgisel özellikler taşıyan ve biçimsel benzerlikleri olan mücevher ve mimari yapıtlar için tablolar oluşturularak, çizgi öğesi bağlamında karşılaştırmalı çözümlemeler yapılmıştır. Çözümleme bölümlerindeki her mimar, çizgi öğesinin günümüze kadar evrilmesinde bir basamak görevi görmektedir. Tablo destekli çözümleme sıralamalarının tamamı, bu çizgisel dönüşümün mücevherlere nasıl yansıtıldığını göstermektedir. Elde edilen çözümlemelerde, mücevher tasarımının farklı bir disiplinle etkileşimi doğrultusunda çizgi öğesinin etkinliği ve somut olarak nasıl uygulandığı görülmektedir. Çalışmanın sonucunda; tasarımı kompozisyonlarında biçimsel bir önerme oluşturabilmek için, her iki disiplinin tasarımlarında belirleyici rol oynayan çizgi öğesinin çözümlemelerinden veriler elde edilmiştir. Bu veriler ile çözümleme sonucu elde edilen unsurlar bir araya getirilerek, yeni bir biçimsel örgütlenme oluşturmak için yöntem önerisi oluşturulmuş ve bu önerme uygulamalı çalışma ile somutlandırılarak sonuçlandırılmıştır.