Özet
Bu eser metni, arşiv ve belge kullanılarak üretilen sanat eserlerinin, arşivin politik potansiyeline dikkat çekmek için estetik ve politika bağlamında incelenmesi amacıyla ortaya çıkmıştır. Çalışmada, estetik ve politika ilişkisi ile arşivin politik potansiyeli arasında köprü kurulmuş ve sanat eserleri bu teorik zeminde incelenmiştir. Estetik ve politika arasındaki ilişki geniş bir tartışma literatürüne sahiptir. Bu çalışmada estetiğin politikleşme süreci incelenmiş ve Jacques Rancirere'in estetik kuramı bağlamının ele alındığı bir yöntem önerilmiştir. Arşivin ontolojik olarak kurduğu seçme ve dışarıda bırakma sisteminin kurduğu iktidar, arşivin politik gücüne de işaret eder. Bu nedenle çalışmada arşivin iktidar sistemine ve politik gücüne değinen Jacques Derrida, Michel Foucault gibi düşünürlerin arşiv teorileri incelenmiştir. Arşivin sanat eseri olarak kullanılması veya arşive sanat eseri üretilirken başvurulması 20. yüzyılda yoğunlaşmıştır. Bu süreçte üretilen eserlere estetik ve politika bağlamında bakılarak tartışmalar Jacques Rancirere'in estetik kuramı ana hattında ilerlemiştir. Arşiv ile üretilen bir sanat yapıtının mevcut uzlaşı ilişkileri ile ilişkisi ele alınarak politik ve estetik olma durumu incelenmiştir. Çalışmanın son bölümünde ise çalışmalarım yine bu bağlamda ele alındığı bir yöntem önerilmiştir. Arşiv ile üretilen işlerin politik potansiyeline vurgu yapılmıştır.