Özet
Kur'ân-ı Kerîm insanlığa rehber olması sebebiyle gönderilmiş son kutsal kitaptır. Asırlar boyunca istinsah edilmiş, bezenmiş ve yazıldığı bölgelerin sanat zevkine ışık tutmuştur. İncelenmiş olan mushaf TİEM'de bulunan 247 envanter numaralı eserdir. Safevi Dönemi'nde Şiraz'da üretilmiştir. Safevi Dönemi hem İran hem de İslam sanatları içinde önemli bir yere sahiptir. Şiraz ise en geniş kapsamlı müzehhep eserlerin üretildiği bir bölge olmuştur. Eserin hattatı Abdülkadir b. Abdülvehhap bin Şahmîr el-Hüseynî'dir. Müzehhibi bilinmemektedir. İncelenen eser çift sayfa zahriye ve serlevha sayfası, surebaşları, hâtime sayfası, falname sayfası ve mushaf güllerinden oluşmaktadır. Altın, lacivert, sülyen, kızıl kahve, yeşil, mavinin yoğunlukta kullanımıyla döneminin tezhip anlayışının renkliliğine ışık tutmaktadır. Eser metni dört ana başlık içermektedir. İlk kısım Safevi tarihine, dönemin sanat anlayışına ve kitap sanatlarının gelişimine ışık tutmaktadır. İkinci kısım da musfahlardaki tezhipli bölümler yer alır ve üçüncü kısım da incelemiş olduğum TİEM 247 Nolu eserin tezyini yönden analizi fotoğraflarla belgelenmiş, motif ve desenlerin daha iyi anlaşılabilmesi için çizimlerle desteklenmiştir. Tezin son kısmında ise incelediğim eserde yer alan renk ve motif tarzından yola çıkarak özgün bir eser ortaya konmaktadır. Analiz edilen ve hazırlanan eserlerle ilgili sonuç bölümünde değerlendirme yapılarak tez tamamlanmıştır.