Sanal gerçeklik teknolojisinin iç mimarlık eğitiminde kullanılmasına yönelik bir öğretim modeli önerisi

Abstract

İçerisinde bulunduğumuz bilgi iletişim çağı, yeni teknolojilerin günlük yaşantımıza çok hızlı bir şekilde dâhil olduğu bir dönemi temsil etmektedir. 'Sanal Gerçeklik' (VR) teknolojisi de söz konusu bu yeni platformlardan birisi olarak değerlendirilmektedir. Geçmişi uzun yıllar öncesine dayanan ancak son birkaç yıldır toplum tabanına yayılımına şahit olduğumuz VR teknolojisi, bugün sağlık, mühendislik, otomotiv, inşaat, askeri alanlar gibi farklı disiplinlerde kullanılmaktadır. Özellikle bu sayılan alanlarının eğitim süreçlerinde VR teknolojisinin bir eğitim aracı olarak aktif bir şekilde kullanıldığı görülmektedir. Dolayısıyla VR teknolojisinin, iç mimarlık eğitim sürecine entegrasyonunun da yüksek bir katma değer sağlama potansiyeli olduğu düşünülmüş, iç mimarlık öğretim süreçlerini hızlandırıcı, öğretim kalitesini arttırıcı olumlu bir etkisinin olacağı öngörülmüştür. Bu hedef doğrultusunda iç mimarlık eğitiminde kullanılmak üzere sanal bir şantiyeyi temsil eden sürükleyicilik etkisine sahip bir VR uygulaması öğretim modeli geliştirilmiştir. VR uygulaması içeriği, iç mimarlık eğitiminde önemli bir yer tutan bazı ince yapı detaylarının sanal şantiye içerisinde temsil edilmesi esasına göre tasarlanmıştır. VR öğretim modelinin deneyim süreci, MSGSÜ İç Mimarlık Bölümü öğrencilerinin katılımıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın veri analizi süreci hem nicel hem de nitel yöntemler kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Bu bağlamda, VR deneyimi sonrasında öğrencilere, kullanıcının sanal ortamdaki bulunma hissini ölçüldüğü 'Bulunuşluk Hissi Ölçeği' (BHÖ) uygulanmıştır. Daha sonra öğrencilerle uygulamanın işlevselliğinin değerlendirecekleri açık uçlu sorulardan oluşan bir 'Görüşme Formu' süreci gerçekleştirilmiştir. BHÖ testinden elde edilen veriler tanımlayıcı istatistiki yöntemler uygulanarak analiz edilmiştir. Görüşme formunda elde edilen veriler ise 'Betimsel Analiz Yöntemiyle' nitel olarak ele alınmış öğrencilerin uygulama hakkındaki yorumlarının analizleri ile şekillenmiştir. Her iki testten de elde edilen sonuçlar, geliştirilen VR uygulaması öğretim modelinin iç mimarlık eğitimine entegrasyonunun olumlu sonuçları olacağını ve öğretim sürecini olumlu bir şekilde etkileyeceğini göstermiştir. Diğer taraftan elde edilen veriler neticesinde modelin olumlu ve olumsuz yönleri belirlenerek daha sonra yapılacak çalışmalara veya modeller için yol gösterici bazı öneriler ve tartışmalara yer verilmiştir.