Özet
Özet:
Ergonomi ya da işbilim, dünya genelinde ve özellikle ülkemizde kısa bir geçmişe sahiptir. Bu çalışmada, insan-teknik-çevre etkenleriyle belirlenen işlev, sınır ve değerlerin oluşturduğu "insan-araç" ilişkisini ve bu ilişkinin hangi standartlar ve ölçütlere dayanabileceğini açıklamaya çalıştık. Çalışmanın giriş bölümünde, işbilimin tanımı, tarihsel gelişimi, diğer bilimlerle ilişkileri, yöntemleri ve uygulama alanlarına kısaca değinilmiştir.
Birinci bölümde, iş biçimlendirme ve tasarımındaki belirleyicilikler göz önünde bulundurularak, genel sistem kavramı, işbilimsel sistemler, insan etkenleri ve bilgi süreçleme gibi konular detaylı şekilde incelenmiştir. İkinci bölümde ise, araştırmamızın temelini oluşturan antropometrik, fizyolojik, bilişimsel ve hareket-zaman odaklı işbilimsel tasarlama yöntemleri, güvenlik sorunları ve tasarım uygulama ilkeleri üzerinde durulmuştur.
Sonuç bölümünde ise, tasarımla ilgilenenlere faydalı olabilecek bulgularımız, ayrıntılı işbilimsel tasarım önerileriyle sunulmuştur.