Özet
Serigrafide, fotografik yolla çeşitli kalıp alma yöntemlerini incelemeden önce, çoğaltılmak istenen tasarımın kalıbının alınabilmesi için nasıl hazırlanması gerektiğini bilmemiz gerekir.
Her şeyden önce, uygulanacak yöntem ne olursa olsun, birinci ilke; kalıbı alınacak belgenin ışık geçirmeyen (opak) ve saydam olmayan bölgelerden oluşmasıdır. Saydam bir yüzey üzerinde basılacak (çoğaltılacak) imge kesinlikle ışık geçirmemelidir.
Bu kural, serigrafi tekniğinde fotografik yöntemle kalıp alabilmek için zorunludur. Basılacak imge, ışık geçirmeyecek şekilde hazırlanmalıdır. Bu ilke asla göz ardı edilmemelidir. Orijinal görüntüyü basılabilir hale getirmek için (tipon oluşturmak amacıyla) çeşitli yöntemler kullanılabilir:
Saydam yüzey olarak asetat (Triasetat, Kodatrace, Astolon gibi) kullanılır. Bu yüzey üzerine basılacak imge, fırçayla uygulanabilen örtücü guaş veya saydam olmayan özel mürekkeplerle yapılabilir. Örtücü saydam olmayan mürekkepler, tüy kalem ve tarama ucu ile de uygulanabilir; ayrıca püskürtme araçları (aerograf) kullanılarak da gerçekleştirilebilir.
Ayrıca saydam yüzeye, inaktif bant (örtücü bant) veya inaktif folyo (Letrafilm M51, Normapak) gibi malzemelerle de imge oluşturulabilir. Letraset ve Mekanorma gibi çıkartmalar da kullanılabilir.
Sanatsal uygulamalarda, ışık geçirmeme açısından biraz daha az güvenilir olmakla birlikte, siyah asetat kalemi, litografi kalemi ve rapidograf mürekkebi de tercih edilebilir.