Abstract
Orta Asya'dan gelerek Anadolu'yu yurt edinen Kayı boyuna bağlı Karakeçili yörüklerinin yoğun olarak bulunduğu yerlerden birisi de batı Anadolu'da Kütahya ve çevresidir. Geçim kaynaklarının başında gelen küçükbaş hayvan yetiştiriciliği ve buna bağlı olarak ürettikleri geleneksel dokumalar günümüze kadar ulaşmıştır. Tezimizin konusunu oluşturan Kütahya Karakeçili yörüklerinin havsız kirkitli dokumaları olarak yörede kilim, cicim (cecim), zili tekniğinde dokumlar yapılmıştır. Bu dokumaların atkı ve çözgüsünde kullanılan malzemeler kendi yetiştirdikleri koyunlardan elde ettikleri yündür. Geleneksel yöntemlerle boyadıkları bu yünleri dokuma hazırlık işlemlerinden sonra ıstar adı verilen tezgâhlarda dokumuşlardır. Günümüzde Kütahya ve ilçelerinde çeşitli köylerde yerleşik olarak yaşayan Karakeçili yörükleri geleneksel yaşamlarını az da olsa devam ettirmeye çalışmaktadırlar. Bu yaşam tarzının ayrılmaz bir parçası olan dokumalar bugün cami ve çeyiz sandıklarında varlıklarını sürdürmektedir. Dokumalarda kullanılan renkler Karakeçili yörüklerinin karakteristik renkleri olan kırmızı, siyah ve beyaz ile birlikte turuncu, sarı, mavi ve yeşildir. Belli başlı dokuma merkezlerine yakınlığı sebebiyle komşu iller ve sınır ilçelerle kültür alışverişi sayesinde motiflerde zenginlik hâkimdir. Bu çeşitlilikle birlikte yakın köylerde ve ilçelerde çeşitli dokuma grupları oluşmuştur. Yöredeki dokuma geleneği birçok merkezde olduğu gibi yaklaşık 30 yıl öncesine kadar devam etmiş ve son 10-20 yıl içinde tamamen bitmiştir. Ekonomik gelişmeler, hızlı sanayileşme, köyden kente göç ve bunun gibi çeşitli sebeplerden dolayı dokuma işi ile uğraşan kişi kalmamıştır.