Abstract
Çagdas müzigimizin en önemli temsilcilerinden biri olan lhan Usmanbas'ın dönemin çagdas akımlarını yakından izleyen bestecilik çizgisi 1950'li yılların sonu, 60'ların basından itibaren raslamsallık ögesinin yogun olarak kullanıldıgı yapıtlara yönelmistir. Usmanbas'ın 1970 tarihli üç yapıtı Bakıssız Bir Kedi Kara, Kareler ve Senlikname, hem raslamsallık ögesinin hem de çalısmamız içinde bu düsünce ile iliskili olarak ele alacagımız grafik notasyon, açık biçim gibi ögelerin hâkim oldugu bir müzik dilini ortaya koymaktadır. Çalısmamızda konu edilen üç yapıt, çagdas Türk siiri ürünleri üzerine bestelenmis olmaları bakımından da özel bir konuma yerlesmektedir. lhan Berk, Ece Ayhan ve Behçet Necatigil'in hemen hemen aynı dönemde kaleme alınan siir metinleri Usmanbas'ın üç yapıtına kaynaklık etmistir. Siir metinlerinin müziklenmesi asamasında bestecinin izledigi yol, geleneksel vokal türlerinden son derece farklı bir nitelik göstermektedir. Bu üç yapıtta siir metni ve müzigin iki bagımsız bütünlük olarak bir araya gelmeleri veya birbirlerini yönlendirmeleri degil, siir metninin radikal bir sekilde müzigin temel ögelerinden biri haline gelmesi, yer yer ses veya vurum ögesi olarak kullanılması söz konusu olur. Çalısmamızda temel olarak bu üç yapıtın siir-müzik iliskisini ön plana alan bir bakıs açısıyla incelenmesi ve bu inceleme için gerekli alt yapının olusturulması bakımından gerek lhan Usmanbas'ın, gerek lhan Berk, Ece Ayhan ve Behçet Necatigil'in 1960'lı yılların ikinci yarısındaki üretimlerine ısık tutulması amaçlanmıstır.