Abstract
Tür Resmi olarak Portre Avrupa'da 16. Yüzyılın ilk yarısında kısa bir süre içinde büyük gelişme göstermiştir. Bu çalışmada öncelikle portrenin tanımına ve buna ek olarak portre ve otoporteye genel olarak değinilmiş, ardından İzlenimcilik'e kadar portrenin tarihi ele alınmıştır. Ardından 20.yy başı itibariyle portre dönemler ve ekoller bağlamında geçirdiği değişimler çerçevesinde görsel ve düşünsel açıdan irdelenmiştir. 20. yüzyıl boyunca portre, farklı sanatçılar ve akımlar çerçevesinde farklı bağlamlarda ele alınmış, ayrıca yüzyılın avandgardları ve non figüratifleri tarafından reddediliş nedenlerine değinilmiştir. Yine bu dönem içinde belirli akımlara bağlanamayacak figüratif resim devam etmiş, kendi yolunu belirlemiştir. Bu anlamda geniş bir alana yayılan ve çeşitlenen portrenin çağdaş dünya sanatı içindeki yeri araştırılmıştır. Ardından Türk Resim Sanatı'nda portrenin yeri araştırılmış, Şeker Ahmet Paşa'nın bir otoportre örneğinden başlayarak, günümüze gelinmiştir. Metnin son bölümünde ise Pınar Partanaz'ın resimlerinin düşünsel ve görsel kaynakları, portrelerin irdeleniş şekli ile ilişkilendirilerek çalışma tamamlanmıştır.