Özet
Bu çalışmada, 1999 Depremlerinin ardından Düzce’de Düşük Gelir Grubuna yönelik üretilen konut alanlarında yaşayan kadınların deneyimlerini merkeze alıyorum. Afet sonrası bağlamında mekân ve cinsiyet ilişkisini, ev, topluluk, çalışma mekanları düzleminde feminist perspektifle tartışıyorum. Kadınların gereksinimlerini dikkate almayan afet sonrası mekansal uygulamaların, onların mevcut eşitsiz konumlarını derinleştirdiğini söylüyorum. Bu sürecin işleyişini anlayabilmek adına kadınların coğrafyasına yakından bakmayı öneriyorum.
In this study, I focus on the experience of women living in post disaster housing districts for the low-income in Düzce after 1999 Earthquakes. I discuss the relation between gender and space in the post disaster context, through home, community and working spaces of women from a feminist perspective. When women’s necessities are not included, I claim that, post disaster spatial implications deepen their unequal social positions. To be able to understand this process on the other hand, I suggest a closer look into the geographies of women.