Abstract
Bu çalışma Türkiye'de eve iş alan kadınlar arasında dayanışma ve örgütlenme dinamiklerini ve kadının evde çalışmasıyla özgürleşmesi veya daha pragmatik bir dille, güçlenmesi arasındaki ilişkileri irdelemeyi amaçlamaktadır. Evde çalışma özgülünde kadının çalışmasıyla, bu çalışmanın yarattığı etkiler, olası etkiler ve öznelerine sunabileceği imkanların tartışılması -ki ister istemez, kadının çalışmasının algılanış ve kavranışında modemleşmeci söylemin egemenliğinin de sorgulanmasıyla iç içedir-, bu tezin araştırdığı eksenlerden ilkini oluşturmaktadır. İkinci ana eksende ise evde çalışmanın 'işçiler1 arasında dayanışma, örgütlenme, yani birlikte hak arama sürecine girilmesi bakımından sunduğu imkanların tartışılması yer almaktadır. Araştırmanın yöntemi, "aktif katılımcı yöntemdir", araştırmacının araştırma özneleriyle girdiği sürecin aktif bir katılımcısı olduğu bu yöntem, anahtar kişilerle derinlemesine görüşmeler ve yerinde kısmi gözlem teknikleri bir arada kullanılarak uygulanmıştır. İstanbul'un Avcılar bölgesinde gerçekleştirilen çalışmada, görüşülen evde çalışan kadınların belirlenmesinde kendini ifade edebilme yeteneğine ve gönüllülüğüne sahip olmak özelliği aranmıştır. Bu şekilde saptanan evde çalışan kadınlarla yapılan derinlemesine görüşmeler, iki ayrı düzeyde bilgi sağlamıştır. Bu düzeyler, deneyim düzeyi ve bu deneyimin özneler tarafından değerlendirildiği düzeydir. Çalışma, evde çalışma olgusunu, güçlenme ve dayanışma/örgütlenme dinamikleri bakımından ve öznelerin dilinden analitik düzeyde yeniden kurmayı; kadınların bu öznel tarihleri ve bugünleri çerçevesinde evde çalışma olgusunun etki ve sonuçlarını tartışmayı amaçlamıştır. Anahtar Kelimeler: Ev eksenli çalışma, evde çalışma, kadın, informel sektör, güçlenme, emek örgütlenmesi, dayanışma ağları.