SAYISAL MİRAS: MİMARİ MİRAS VE SAYISAL NESNE İLİŞKİSİNDE KORUMA YAKLAŞIMLARI

Abstract

Bu makalenin amacı, koruma alanındaki konvansiyonel bakışta sayısal teknolojilerin olanaklı kıldığı yeni yöntemleri ve bunlara bağlı şartların sebep olduğu değişim ihtiyacını ortaya koymak ve mimari mirasın korunmasında sayısal miras kavramının yerini ve bir miras nesnesi olarak sayısal mirasın korunma yöntemlerini tartışmaya açmaktır. Çalışmada;sayısal miras tanımı, sayısal nesnelerin ve sayısal miras nesnelerinin korunması, mirasın bütüncül ve çok disiplinli doğasına uygun olarak, tanım ve yöntemler bağlamında tekrar ele alınmaktadır. Temel bulgular, yeni ve güçlü olanaklar taşımakla birlikte, barındırdığı koruma sorunları nedeniyle sayısal mirasın farklı bir yaklaşım gerektirdiğini göstermiştir. Güncel koruma araçlarının giderek sayısal yöntemleri içermesi de gelecekteki koruma çalışmalarında tekrar kullanılabilmeleri için bu yaklaşıma ihtiyaç bulunduğunu ortaya koymaktadır. Bu yaklaşımların miras koruma amaçlarıyla benimsenmesiyle, aynı zamanda bir sayısal miras olarak değerlendirilmesi gereken sayısal miras çalışmalarının etkin kullanımı, korunması ve gelecekteki çalışmalarda geliştirilmeleri mümkün olacaktır

The purpose of this article is to reveal the need for new perception of conservation regarding the digital technologies and their products in order to incorporate the potentials and future possibilities for heritage, and to open up the concept of digital heritage in the preservation of architectural heritage and to discuss methods of preserving digital heritage as a heritage object. In this study; definition of digital heritage, preservation of digital objects and digital heritage objects are reconsidered in terms of definitions and methods in accordance with the holistic and multidisciplinary nature of the heritage. Basic findings have shown although carrying new and powerful possibilities, that digital heritage conservation requires a different approach due to the unique conservation problems it has. It is evident that this approach is necessary to ensure that contemporary protection methods which contains digital methods increasingly and that they should to be reused in future conservation projects. By adopting these approaches for heritage conservation purposes, it will be possible to effectively use, safeguard and improve in future studies the digital heritage projects that has to be regarded as digital heritage at the same time