Abstract
"Büyü kurgudur. Sanatçının ilgi çekiciliği, insanları kurguyla etkilemesine bağlanabilir. Zaten sanatın varoluşunda büyücüler çok etkendir." İlk çağdan beri sanatçının büyücü olduğuna dair inanışlar hep olmuştur. Mağara resimleri yapan ve avlanan, hayvanların ruhunu betimleyen işte bu büyücü olan sanatçıdır. Sanatçı belirli bir niyetle bilinçli olarak bir kurgu gerçekleştiriyorsa burada sanat yapıtından söz edebiliriz. İlk çağlardan beri sanatçı ve büyücü kavramları değişik zamanlarda birbirine geçmiştir. İşte bu noktada büyücü olan sanatçının yarattığı kurguyla bu kurgunun materyallerinin kullanımı bakımından diğer eski birçok kültürde benzerlikler vardır. Paganizm ve animizm gibi yabanıl kökenli bu benzerlik oldukça etkileyicidir. Canlandırılan büyü ayinleri ve yapılan tılsımlar, çağdaş sanatta bazen biçimsel olarak, bazen de bir metafor olarak kullanılmıştır. Gerek malzeme kullanımı gerekse sanatçıların etkilendiği yerel kültürler burada etkilidir. Bu çalışmada bu etkilerin çağdaş heykel sanatındaki izleri incelenecektir. Bu metinde önce Animizm, Totemizm, Şamanizm ve Paganizm gibi yabanıl toplum inanışlarındaki büyü ritüelleri ve tılsımlar, semboller, büyü elemanlarını ve ortaya çıkan kurguyu incelenecektir. Daha sonra daha çok Avrupa tarihinden örneklerle bu büyüleri ve tılsımları kullanan çeşitleri kültürler değerlendirilecektir. Büyü ve tılsım yapımında ortaklaşan elementlere değinip, çağdaş sanatta biçimsel ve anlamsal olarak, büyü ve tılsımların izleri sanatçılar ile sanat yapıtları bazında aranacaktır.