Organizational and team resilience in the construction industry : experiences from the Covid-19 pandemic

Abstract

Takım çalışmalarının en yaygın kullanıldığı sektörlerden biri inşaat sektörüdür. İnşaat projeleri her seferinde benzersiz ve diğer endüstrilerden başlıca farklılığı olan proje lokasyonunda hizmet gerektirdikleri için bu kapsamda takımlar oluşturulur. Proje süreci boyunca takımlardan verimli sonuçlar beklenir ancak inşaat sektöründeki takım çalışmalarının verimliliği diğer sektörlere kıyasla daha düşüktür. İnşaat sektörü genellikle zaman, maliyet ve kalite üçgenine odaklandığı için proje sürecinde etkili birçok diğer faktör gözardı edilebilmektedir. Proje takımlarındaki bireyler, belki de daha önceden hiç tanışmamış olan sektör profesyonelleri, kısıtlı zaman aralığında tanışarak birbirleriyle takım çalışması yapmaları sırasında zorluklar yaşayabilirler. Takımlarda meydana gelen iletişim ve koordinasyon yetersizlikleri, güvensizlik ve çatışmalar, dikkat ve motivasyon eksikliği gibi sebeplerden dolayı verimsizlik ve dolayısıyla gecikmeler neredeyse her inşaat projesinde tekrarlanmaktadır. Bu nedenle sektördeki takım çalışmasında karşılaşılan zorluklar, oluşan verimsizliklere ve risklere yanıt verebilme açısından araştırılmalıdır. İnşaat sektörü dünya ekonomisindeki yeri dolayısıyla ekonomik krizlerden büyük ölçüde etkilenebilmektedir. Risklerin devamlı olduğu rekabetçi çevrede ise bu zorluklar karşısında dayanıklılık gösterebilmek organizasyonların devamlılığı için bir gereklilik haline gelmiştir. Dayanıklılık, zorlu durumlar karşısında uyum sağlama ve "geri dönme" süreci olarak tanımlandırılabilir. Organizasyonel dayanıklılık ise kurumların zorlu olaylara karşı koyabilme ve gelecek hedefleri doğrultusundaki rotasına devam edebilmeleri olarak tanımlanabilir. Organizasyonlar birçok takımdan meydana gelir ve herbir takımın kendi stratejik görevleri vardır. Projelerin karmaşıklık dereceleri arttıkça daha çok takım çalışması gerektirirler ve takımların organizasyonlardaki rolleri daha da artar. Ancak, takımlar güçlü ve zayıf yönleri ile organizasyonlara dahil edilmiştir, bu nedenle organizasyonların dayanıklılık geliştirebilmeleri için önemli yapıtaşları olan takımları seviyelerinde dayanıklılık sağlanmalıdır. Takım dayanıklılığı, takımların zorlu sürece karşı koyabilme, zorlukları absorbe etme ve pozitif tutumunu sürdürebilme kapasitesi olarak tanımlanabilir. Ancak, bir dayanıklılık kapasitesine sahip olmak, bir dayanıklılık yeteneğine sahip olmak anlamına gelmez. Başka bir deyişle, takımlar birlikte hareket edebildiği sürece dayanıklılık gösterebilir, aksi takdirde dayanıklı bireyler içeren takımlar dayanıklı takımlar oluşturamayabilir. Bu nedenle, takımların dayanıklılığı geliştirebilmek için uygulanabilecek stratejilerden yararlanılmalıdır. Bu tez araştırmasının amacı, inşaat endüstrisindeki takım çalışmalarında meydana gelen zorlukları inceleyerek organizasyonların dayanıklılığını artırabilmek için takım düzeyinde dayanıklılık stratejilerini araştırmaktır. Bu amaca ulaşmak için üç temel hedef belirlenmiştir. Bu hedefler: inşaat sektörü takım çalışmalarında meydana gelen zorlukları belirlemek, takım dayanıklılığı geliştirebilmek için stratejiler belirlemek ve Covid-19 pandemisi sürecinde elde edilen takım çalışmaları deneyimleriyle dayanıklılık geliştirebilme sürecini desteklemek için pratik rehber sunmaktadır. Tez araştırmasının ilk bölümünde, konunun belirlenmesine yön veren hususlar olan çalışmanın amacı ve yöntemi hakkında bilgiler yer almaktadır. Çalışmanın ikinci bölümünde ilk olarak literatür çalışması yapılarak takım çalışmaları ve inşaat sektörü profesyonellerinin kurumlarında deneyimlediği takım çalışması zorlukları tanımlanmıştır. Araştırmada belirlenen birinci hedefe cevap verecek şekilde takım zorlukları şu şekilde belirlenmiştir: fazla çalışma, iletişim, güven, gecikme, odaklanma, çatışma ve motivasyon. Literatür taramasının ikinci bölümünde dayanıklılık, organizasyonel dayanıklılık ve takım dayanıklılığı ile ilgili tanımlamalar ve araştırmalar yapılarak takım dayanıklılığını artırmak için kullanılabilecek stratejiler belirlenmiştir. Araştırmanın ikinci hedefi olan takım dayanıklığını geliştirmeye yönelik stratejiler şu şekilde belirlenmiştir: olumlu tutumu sürdürme, adapte olabilme, karar verme, işbirliği, problem çözme, esenlik, zaman yönetimi, ağ oluşturma ve riskleri yönetme. Literatür çalışmasının son bölümünde araştırmanın üçüncü hedefi olan, pandemi sürecinin inşaat sektörüne olan etkisi ve bu süreçte uygulanan yeni çalışma şartlarından kaynaklı oluşabilecek zorlukların takım çalışmasına olan etkisi üzerine literatür çalışması yapılmıştır. Covid-19 pandemisi sürecinde deneyimlenen takım zorlukları şu şekilde belirlenmiştir: işyeri yalnızlığı, iş-yaşam dengesinin bozulması, işe karşı azalan bağlılık, iletişim eksikliği, güven eksikliği, motivasyon eksikliği ve fazla çalışma. Literatür taramısından sonra, çalışmanın üçüncü bölümünde araştırmanın temel yaklaşımları, tasarımı ve veri toplama süreçleri hakkında ayrı ayrı bilgiler yer almaktadır. Veri toplamak için anket yöntemi seçilmiştir ve çalışmanın hedef kitlesi olarak inşaat sektörü profesyonellerine iletilmiştir (n=82). Çalışmanın dördüncü bölümünde ise araştırmanın analizsel çerçevesi üzerinde durulmuştur ve toplanan veriler araştırmanın hedeflerine ulaşabilmek için istatiksel analiz edilerek detaylandırılmıştır. Çalışmanın örneklemini oluşturan katılımcıların verileri doğrultusunda demografik özellikler tespit edilmiştir. Bu bölümde katılımcıların cinsiyeti, eğitim seviyeleri, sektörleri, meslekleri, çalıştıkları kurumdaki rolleri, mesleki deneyimleri, pandemi sürecindeki çalışma şartları doğrultusunda takım içersinde deneyimledikleri zorluklar, pandemi sürecinde gösterdikleri takım dayanıklıkları ve karşılaştıkları zorluklar ve kurumlarının bu süreçteki tutumları arasındaki ilişkiler incelenmiştir. Çalışmanın verileri öncelikle güvenilirlik analizine tabi tutulmuş, sonrasında tanımlayıcı ve çıkarımsal analizler kullanılarak çalışma bulguları elde edilmiştir. Parametrik olmayan değişkenler arasındaki istatistiksel açıdan anlamlı farklılıkları belirlemek için Mann-Whitney U testi ve Kruskal-Wallis H testi uygulanmıştır. Bu analizlerde bağımsız değişken cinsiyet, eğitim seviyeleri ve pandemi sürecindeki çalışma şartları iken; bağımlı değişkenler ise 9 takım çalışması zorlukları, 15 dayanıklılık stratejisi ve 10 pandemi sürecindeki takım zorluklarıdır. Ayrıca, her bir dayanıklılık stratejisi ve pandemi dönemindeki takım çalışması zorlukları arasındaki ikili karşılaştırmaları için Kruskal-Wallis H testinin post-hoc testi olan Dunn's istatistiksel testi uygulanmıştır. Bu bölümdeki analizler sonucu ortaya çıkan çalışma bulguları çizelgeler halinde detaylandırılarak beşinci bölümde yorumlanmıştır. Çalışmanın son bölümü olan beşini bölümde tüm araştırma sonuçları ile elde edilen bulgular doğrultusunda inşaat sektörü ve gelecek çalışmalar için öneriler ve tartışmalar yer almaktadır. Yapılan analizler ışığında ortaya çıkan sonuçlar şu şekilde özetlenmektedir. İnşaat sektöründeki takım çalışmaları zorluklarından "takım bireyleriyle yaşanan çatışmalar" ve "çalışma saatlerinin belirsizliği" en az etkiye sahip zorluklar olurken, "iletişim sorunları" ve "işlerin ertelenmesi" en fazla etkiye sahip zorluklardır. Takım dayanıklılığını artırıcı stratejilerden "fiziksel esenlik" ve "sosyal esenlik" en az etkiye sahip stratejiler olurken, "adapte olabilme" ve "diğer bireylere yardımda bulunma" stratejileri en fazla etkiye sahiptir. Pandemi sürecinde deneyimlenen takım çalışması zorluklarından "takım bireyleriyle yaşanan çatışmalar" ve "güven sorunları" en az etkiye sahip zorluklar olurken, "iş-yaşam dengesinin bozulması" ve "fazla çalışma" en fazla etkiye sahip zorluklardır. Takım zorluklarından "iletişim", "odaklanma" ve "çatışma" faktörleri ile cinsiyet arasında anlamlı düzeyde farklılık görülmüştür ve kadın çalışanların bu faktörler karşısında erkeklere kıyasla daha çok etkilendiği görüşmüştür. Takım dayanıklılığını geliştirme stratejileriden "diğer bireylere yardımda bulunma" ile cinsiyet arasında anlamlı düzeyde farklılık görülmüştür ve kadın çalışanların erkeklere kıyasla bu stratejide daha çok dayanıklılık sergilediği görüşmüştür. Pandemi sürecindeki takım zorluklarından "işyeri yalnızlığı", "iletişim eksikliği", "iş-yaşam dengesinin bozulması", "güven eksikliği", "erteleme", "odaklanma", "çatışma" ve "motivasyon" faktörleri ile cinsiyet arasından anlamlı düzeyde farklılık görülmüştür ve kadın çalışanların bu faktörler karşısında erkeklere kıyasla daha çok etkilendiği görülmüştür. Takım zorluklarından "odaklanma" ve "çatışma" faktörleri ile eğitim seviyeleri arasında anlamlı düzeyde farklılık görülmüştür ve lisasüstü eğitim düzeyindeki çalışanların lisans düzeyindeki çalışanlara kıyasla daha çok etkilendiği görülmüştür. Takım dayanıklılığını geliştirme stratejileriden "olumlu tutumu sürdürme", "kendini yönetebilme" ve "fiziksel esenlik" ile eğitim seviyeleri arasında anlamlı düzeyde farklılık görülmüştür ve "olumlu tutumu sürdürme" ve "kendini yönetebilme" faktörleri karşısında lisasüstü eğitim düzeyindeki çalışanların lisans düzeyindeki çalışanlara kıyasla daha çok dayanıklılık sergilediği görülürken "fiziksel esenlik" faktöründe ise lisans düzeyindeki çalışanların lisasüstü eğitim düzeyindeki çalışanlara kıyasla daha çok dayanıklılık sergilediği görülmüştür. Pandemi sürecindeki takım zorluklarından "iletişim eksikliği", "güven eksikliği", "odaklanma", "işe karşı azalan bağlılık" ve "motivasyon" faktörleri ile eğitim seviyeleri arasında anlamlı düzeyde farklılık görülmüştür ve lisasüstü eğitim düzeyindeki çalışanların lisans düzeyindeki çalışanlara kıyasla daha çok etkilendiği görülmüştür. Pandemi sürecindeki takım zorluklarından "iletişim eksikliği", "erteleme" ve "motivasyon" faktörleri ile çalışma lokasyonu arasında anlamlı düzeyde farklılık görülmüştür ve bu faktörlerden yurtiçinde çalışan profesyonellerin yurtdışında çalışanlara kıyasla daha çok etkilendiği görülmüştür. Pandemi sürecindeki takım zorluklarından "zaman baskısı", "işyeri yalnızlığı", "iletişim sorunları", "iş-yaşam dengesinin bozulması", "odaklanma" ve "motivasyon" ile bu süreçteki çalışma şartları arasında anlamlı düzeyde farklılık görülmüştür. Sahada ve ofiste çalışanların hibrit olarak çalışanlara kıyasla daha fazla "zaman baskısı" deneyimlemiştir. Uzaktan ve hibrit olarak çalışanlar sahada ve ofiste çalışanlara kıyasla daha fazla "işyeri yalnızlığı" deneyimlemiştir. Uzaktan ve hibrit olarak çalışanlar sahada ve ofiste çalışanlara kıyasla daha fazla "işyeri yalnızlığı", "iletişim sorunları", "iş-yaşam dengesinin bozulması", "odaklanma" ve "motivasyon" zorlukları deneyimlemişlerdir. Takım dayanıklılığını geliştirme stratejileri ile pandemi sürecindeki takım zorlukları arasıda korelasyon analizine göre "işbirliği" ile "iş-yaşam dengesinin bozulması", "adapte olabilme" ile "işe karşı azalan bağlılık", "olumlu tutumu sürdürme" ile "çatışma", "işe karşı azalan bağlılık" ve "motivasyon", "destek görme" ile "çatışma", "diğer bireylere destekte bulunma" ile "işyeri yalnızlığı" ve "iletişim", "geri dönme" ve "kendini yönetebilme" ile "işe karşı azalan bağlılık" ve "motivasyon", "sosyal esenlik" ile "motivasyon", "fiziksel esenlik" ile "fazla çalışma" ve "motivasyon", "ruhsal esenlik" ile "işyeri yalnızlığı", "fazla çalışma", "işe karşı azalan bağlılık" ve "motivasyon" arasında anlamlı düzeyde korelasyon görülmüştür. Bu bağlamda deneyimlenen zorluklar korelasyon görülen dayanıklılık stratejilerinin geliştirilmesini gerektirmektedir. Sonuç olarak, inşaat sektörü çalışanlarının pandemi sürecinde deneyimlediği takım çalışması zorlukları ile takım dayanıklılığı faktörleri arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Bu bulgular doğrultusunda takım dayanıklılığının geliştirilmesi için kullanılabilecek stratejilerden faydalanılabilmektedir. Ayrıca, bu çalışma sektördeki zaman, maliyet ve kalite üçgeninin ötesinde düşünmeyi teşvik ederek insan tarafının önemine vurgu yapmaktadır. Bu tez çalışması, yapım profesyonellerinin sektördeki takım çalışması ve dayanıklılıklarına odaklanmıştır. Gelecekteki çalışmalarda bu araştırmadaki yaklaşımlar kullanılarak, diğer endüstrilerdeki profesyoneller bağlamında incelenebilir.

One of the industries where teamwork is most commonly used is the construction industry. As one of the main differences from other industries, construction projects are unique every time and require project delivery at the location, resulting in forming project teams. Efficient results are expected from the teams throughout the project, still, the productivity of teamwork in the construction industry is lower than in other industries. Since the construction industry generally focuses on the iron triangle of time, cost, and quality, many other influential factors in the project can be ignored. Inefficiency and delays are repeated in almost every construction project due to reasons such as lack of communication and coordination, lack of trust and conflicts, and lack of focus and motivation in teams. Therefore, the difficulties encountered in teamwork in the sector should be investigated to respond to the inefficiencies and risks. Due to its position in the world economy, the construction industry can be greatly affected by economic crises. In a competitive environment where risks are constant, being able to provide resilience in the face of these difficulties has become a necessity for the continuity of organizations. Resilience can be defined as the process of adapting positively and "bouncing back" from adverse situations. Organizational resilience, on the other hand, can be defined as the ability of business organizations to withstand challenging events and continue on their track in line with their future goals. Organizational are formed by many teams, and each team has its own strategic missions. As projects increase in complexity, they require more teamwork and the roles of teams in organizations increase. However, teans are built into organizations with their strengths and weaknesses, therefore, in order for organizations to develop resilience, resilience should be provided at the team level since teams are important elements of organizations. Team resilience can be defined as the capacity of the teams to withstand challenges, absorb them, and maintain a positive attitude. However, having a resilient capacity does not mean having a resilient ability. In other words, teams can have resilience as long as they can act together, otherwise, teams with resilient individuals may not be able to form resilient teams. Therefore, strategies that can help develop team resilience should be implemented. The aim of this thesis research is to investigate team-level resilience strategies in order to increase the resilience of organizations by examining the challenges that occur in teamwork in the construction industry. In order to achieve this aim, three main objectives have been determined. These objectives: provide practical guidance to identify challenges in teamwork in the construction industry, identify strategies to develop team resilience, and support the process of building resilience with the experience gained during the Covid-19 pandemic. In the first part of the thesis research, there is information about the purpose and method of the study, which are the issues that guide the determination of the subject. In the second part of the study, initially, a literature review was conducted about teamwork and teamwork difficulties experienced by the construction industry professionals in their institutions. In response to the first goal determined in the research, team challenges were identified as follows: overwork, communication, trust, delay, focus, conflict, and motivation. In the second part of the literature review, definitions and researches on resilience, organizational resilience, and team resilience has been done and strategies that can be used to increase team resilience have been determined. Strategies to develop team resilience, the second goal of the research, were identified as follows: maintaining positivity, adaptability, decision making, cooperation, problem-solving, well-being, time management, networking, and managing risks. Again, in the last part of the section, a literature review was conducted on the effect of the Covid-19 pandemic on the construction sector and the effects of the difficulties that may arise from the new working conditions applied in this period on teamwork. The team challenges experienced during the Covid-19 pandemic were identifiedas follows: workplace loneliness, disturbed life-work balance, reduces engagement towards work, lack of communication, lack of trust, lack of motivation, and overwork. After the literature review, in the third part of the study, there is information about the basic approaches of the research, its design, and the data collection processes respectively. An online survey method was chosen to collect data and conveyed to the construction industry professionals as the target participants of the study (n=82). In the fourth part of the study, the analytical framework of the research was emphasized and the collected data were detailed by statistical analysis. Demographic characteristics were determined as per the data of the participants who formed the sample of the study. In this section, the relationships between the gender of the participants, their education levels, sectors, professions, roles in the institution they work, their professional experiences, in line with the difficulties they experienced in the team during the pandemic, the team resilience and difficulties they faced during the pandemic, and the attitudes of their institutions in this process were analyzed. The data of the study were first subjected to reliability analysis, and then the findings of the study were obtained by using descriptive and inferential analyses. Mann-Whitney U test and Kruskal-Wallis H test were used to determine statistically significant differences between non-parametric variables. In these analyzes, the independent variable is gender, education levels, and operational status during the pandemic; The dependent variables are 9 teamwork challenges, 15 resilience strategies, and 10 pandemic team challenges. In addition, Dunn's statistical test, which is the post-hoc test of Kruskal-Wallis H test, was applied for pairwise comparisons between each resilience strategy and teamwork challenges during the pandemic. The findings of the study, which emerged as a result of the analyzes in this section, are detailed in tables and interpreted in the fifth section. The fifth chapter, which is the last part of the study, includes a conclusion and discussions for the construction sector and future studies in line with all the research results and the obtained findings.