Abstract
Robert Schumann Romantik Dönem müziğinin en önemli temsilcilerinden biridir. Bestecinin müziği, hayatındaki ve ruhundaki karmaşıklığını yansıtır. Schumann, daha çok minyatür yapıdaki eserlerinin başarısıyla tanınsa da uzun soluklu eserler de bestelemiştir. Op.11 no.1 Fa diyez minör Piyano sonatı bu türdeki eser yazma konusundaki başarısının ve müziği ile yaşamı arasındaki karmaşık ilişkinin bir örneğidir. Bu çalışmanın amacı, Robert Schumann'ı büyük form bestecisi olarak ele alarak, dönemin piyano repertuvarında önemli bir yeri olan ilk sonatının form özelliğini, tonal mimarisini, içerisinde kullanılan motif ve figürleri detaylı bir şekilde incelemektir. Çalışma üç ana başlıktan oluşmaktadır; Giriş bölümünde, Romantik dönem ve bestecinin hayatına genel bir bakış ve Schumann'ın besteciliğinde büyük önem taşıyan edebi yönüne değinilmektedir. İkinci başlıkta sonat formunun tarihsel gelişimi açıklanmış, Robert Schumann büyük form bestecisi olarak ele alınarak, Sonat formunda yazdığı eserler ve bu türe yaklaşımı irdelenmiştir. Üçüncü başlıkta Robert Schumann'ın Clara Schumann ile olan ilişkisi vurgulanmıştır. Bu ilişki sonatın bestelenme süreci ve eserin müzikal önemini arttıran özellikler taşır. Bestecinin Eusebius ve Florestan karakterlerine değinilmiş ardından sonatın form özellikleri, tonal ve tematik yapısı analiz edilmiştir. Sonuç kısmında ise araştırma ve analiz sonuncunda ortaya çıkan bilgiler özetlenmiştir.