Abstract
Bu yüksek lisans tezi, askerler tarafından dikilmiş adak yazıtlarına odaklanarak Roma’nın Asia’daki genişlemesinin başlangıcından Principatus döneminin sonuna kadar olan sürede Küçük Asya’da konuşlanmış veya burada yaşamış olan muvazzaf ve emekli askerlerin dinsel yaşamını incelemeyi amaçlamaktadır. Bahsi geçen epigrafik belgelerin detaylı analizi yoluyla tez, Küçük Asya’daki farklı rütbe ve birliklere mensup olan Roma askerlerinin sıklıkla adak sundukları hem geleneksel Roma tanrı ve tanrıçalarını hem de birbirinden farklı sıfatlarıyla Küçük Asya’nın yerel kutsal varlıklarını ortaya koymaktadır. Söz konusu epigrafik belgeler ayrıca askerler arasında imparatorluk kültüne ilişkin olarak yürütülen ibadet yöntemlerine de ışık tutmaktadır. Dahası, çalışma askerlerin dinsel yaşamı için kilit rol oynayan kutsal mekânlar olan çeşitli tapınakların ve başlıca dinsel yaşamlarını yürüttükleri Roma karargâhlarının önemini vurgulamaktadır. Ayrıca çalışma, bazı sunuların askerlik hizmetini tamamlamış emekliler tarafından gerçekleştirildiğini göstererek, sahip oldukları dinsel inançlara olan bağlılıklarının emeklilikleri sırasında devam ettiğini ortaya koymaktadır. Askerler arasındaki dinsel uygulamaları yönetmede komutanların rolü de araştırılmaktadır. Çalışmanın üzerinde durduğu tarih aralığı başlıca Principatus dönemi olmakla beraber askerlerin dinsel uygulamalarıyla ilişkili bazı antik gelenekler ve inançlar hakkında Principatus döneminden öncesine uzanan bir tarihsel arka plan sunulmaktadır. Bu çalışma genel olarak Roma İmparatorluğu’nun sosyal ve kültürel tarihi hakkında daha geniş bir araştırmaya katkıda bulunarak, Roma askerlerinin dinsel yaşamları ve Küçük Asya ile kurdukları dinsel etkileşimleri hakkında bilgi ve değerlendirmeler sağlamayı amaçlamaktadır.