Özet
Türk tarihinin teşekkülünde ve İslâm kültür ve medeniyeti ile imtizacında önemli bir yere sahip olan Selçuklular Türklerin İslâmî devirde kurdukları büyük hanedanlardan biridir. Hanedan Oğuzların Kınık boyuna mensup olup kurdukları devlet ismini ataları olan Selçuk Bey'den alır. Selçuk Bey'in torunları tarafından kurulan devlet büyük bir coğrafyaya yayılarak geniş bir etki alanı oluşturmuş; kültür, edebiyat, anane, amme hukuku, yaşayış ve kültüre getirdiği yeniliklerle millî tarih içinde özel bir yer edinmiştir. Kökenleri itibariyle hem göçebe hem de kent kültürünün bir temsilcisi olan Selçuklular İslâmiyet'i kabul ettikten sonra yeni bir medeniyet dairesine girmişlerdir. İran, İslâm ve Türk kültürünün harmanlanmasından doğan bu müşterek İslâm medeniyetiyle kurdukları irtibat bir kültür tecrübesini ve değişimini vermiştir. Göçebe kültürünün daha çok hâkim olduğu kuruluş döneminde Selçuklu Devleti'nin sınırları bir hayli genişlemiş ve çeşitli kültür unsurlarıyla beraber imparatorluk çağının zemini hazırlanmıştır. Bu azamet ve imparatorluk çağının kurucularından Sultan Melikşah dönemi çeşitli cepheleriyle Selçuklu tarihinin ana öznelerinden birisidir. Dört bölüm üzerine tertip edilen bu çalışma bu ana özne etrafında döneme hâkim bulunan nesneleri incelemektedir.