Abstract
Dünyada her kültürde görülmeyen keçecilik ve keçe, geçmişte yaylak kışlak arasında yaşayan toplulukların günlük hayatında büyük öneme sahipti. Günümüzde de yünün doğal ve sağlıklı bir malzeme olması bununla beraber farklı sanat disiplinlerinde kullanılabilirliği keçenin daha fazla üretilmesine, keçecilik mesleğinin de daha fazla araştırılmasına neden olmaktadır. Geleneksel, kültürel veya sanatsal değeri olan, kaybolmaya yüz tutmuş keçeciliğe dair yapılan çalışmalar incelendiğinde söz konusu mesleği usta-çırak ilişkisi özelinde ele alan çalışma yapılmadığı gözlenmektedir ve bu durum araştırmanın önemini ortaya koymaktadır. Bu çalışmada, keçecilik mesleği özelinde “usta-çırak ilişkisinin” tarihsel süreç içerisindeki gelişimi ile günümüzdeki durumunu tespit etmek amaçlanmıştır. Amaç doğrultusunda “Keçecilik özelinde mesleki aktarım olan usta-çırak ilişkisinde nasıl bir dönüşüm yaşanmıştır?” problematiğinin cevapları aranmıştır. Çalışmanın amacı doğrultusunda keçecilik mesleğinin aktarım araçlarından olan usta-çırak ilişkisinin tarihsel süreçteki evrimini ve günümüzdeki durumunu keşfedebilmek için nitel yöntemlerden olan etnografik vaka analizi kullanılmıştır. Doküman incelemesi, katılımcı gözlem ve yapılandırılmamış görüşme teknikleri bu araştırmanın veri toplama araçlarını oluşturmaktadır. Doküman incelemesi, gözlem ve görüşme veri toplama araçlarıyla elde edilen verilerin analizinde betimsel analiz kullanılmıştır.