Abstract
Dinsel işleve bağlı değişimler her toplumda ve her coğrafyada yaşanmış bir gerçekliktir. Bu dönüşümlerin odağındaki yapılar, genel anlamda ilk yapıldıkları plan ve genel özelliklerini günümüze kadar muhafaza etmiş yapılardır. Pantheon, Parthenon gibi pagan yapılarının önce kiliseye dönüşümleri ve bir kısmının camiye dönüştürülmesi sıklıkla yaşanmıştır. Konumuz olan İstanbul Suriçi’ndeki Bizans yapılarının bir kısmının da camiye dönüşümü aynı sürecin devamı mahiyetindedir. Makalemizde 21 adet yapının işleve dayalı dönüşüm süreci ele alınırken, dönüşüm sırasında bu yapılarda gerçekleştirilen müdahaleler, onarımlar ve özgünlük durumları değerlendirilmiştir. Böylelikle mimari açıdan yapıların özgünlükleri, geçirdikleri değişimler ve buna bağlı olarak da camiye dönüşümleri sırasında eklenen mimari öğeler ve bunların dönüşümleri konusuna değinilmiştir.
Architectural alteration of buildings in terms of religious functions is a fact that had samples in each society. The buildings, in the focus of this sort of alteration have usually preserved the plan schemes and general features of their first design. Functional conversion of the pagan based buildings such as Pantheon and Parthenon into a church at first and afterwards into a mosque have been frequently witnessed. The conversion of Byzantine buildings in Historical Center of Istanbul into a mosque, which are focus of this essay, are assessed as the continuity of the above-mentioned conversion process. Alongside the conversion steps of those21 buildings; the interventions, repairs and authenticity context also take place within the essay. Thus; the authenticity, architectural alterations and the new additions during the conversion implementations are interpreted.