Seramik Malzemenin Dili ve Kimliğin Taşıyıcısı Olarak Parmak İzi Dokusu

Abstract

Seramik malzeme ile üretim süreci malzemeye doğrudan temas etmeyi içermektedir. Seramik çamuru, yapısı gereği her dokunuşa yanıt ve tepki verir, kendisine yapılan her müdahalenin izini taşır. Sanatçının dokunuşu el ile şekillendirme aşamasında, kaçınılmaz olarak çalışma yüzeyinde ortaya çıkar. Bu çalışmada malzeme ile kurulan bağın sanat üretimine kaynak edildiği bakış açısı benimsenerek, el ile şekillendirilmiş güncel seramik çalışmalarda üretime bağlı olarak ortaya çıkan parmak izi dokusu araştırılmaktadır. Üretim ve şekillendirme sürecinde oluşan parmak izine odaklanarak, şekillendirme aşamasından sonra eklenen izlerin kullanıldığı çalışmalar kapsam dışında bırakılmıştır. Bu araştırma, seramik yüzeydeki parmak izinin taşıdığı anlam, kavram ve işlevin ne olduğu sorusuna üretim, doku ve algılama penceresinden cevap aramaktadır. Parmak izinin, malzemeye ve onu şekillendirene ait bir kimlik işareti ya da oluşturduğu doku nedeniyle bir dekor öğesi olabileceği öngörüsü ile yola çıkılmış, ancak örnekler üzerinden yapılan değerlendirmede bundan çok daha farklı ifadeler taşıdığı sonucuna varılmıştır. Ayrıca güncel çalışmalar incelendiğinde yakın tarihli sanatçı üretimlerinde ortak bir görsel dil yakalandığı da görülmektedir.

The production process with ceramic material involves direct contact with the material. Ceramic clay responds and reacts to every touch due to its nature and carries traces of every intervention. In this process the touch of the artist would inevitably appear on the surface of the work at the stage of hand shaping. Thus, the study seeks an answer to the question of what is the meaning, concept, and function of the fingerprint on the ceramic surface from the perspective of production, texture, and perception. In this study, by adopting the point of view that the bond established with the material is the source of art production, the fingerprint texture that emerges due to production in hand-shaped contemporary ceramic works is researched. Focusing on the fingerprints that formed during the production and shaping processes, the works in which the traces are added after the shaping phase are excluded from the scope. It was assumed that the fingerprint could be an identity mark belonging to the material and its shaper, or a decor item due to the texture it creates, but in the evaluation made on the works of Satoru Hoshino, Şirin Koçak, Amanda Cade Hollomon-Cook, Julia HaftCandell, Matt Wedel, Sam Bakewell, Gabriel Orozco and Katie Stout, it was concluded that it carries much different expressions than these above. In addition, when current works are examined, a common visual language in recent artist productions can be seen. In this study, the relationship between the ceramic material and the sense of touch is brought to discussion