Abstract
Yehova’nın Şahitleri 239 ülkede 8,5 milyon aktif mensubu ve her yıl küresel olarak gösterdiği istikrarlı büyüme ile önde gelen bir hristiyan mezhebidir. Sosyoloji yazınında Yehova’nın Şahitleri genellikle inanç ve örgütsel özellikleri üzerinden ele alınmış, geniş topluma karşıt tavırları bağlamında “sekt” kategorisi altında sınıflandırılmışlardır. Esasen Yehova’nın Şahitleri için aşırı talepkar yapıyı belirleyen yüksek adanmışlık ifadesini kimi zaman haftanın yedi gününü bulabilen ibadet ve duyuru işinin yoğunluğunda bulur. Özellikle yeni üyelere erişme doğrultusunda bir din yayma faaliyeti olarak tanımlanabilecek duyuru işi kimi zaman ruhsal faaliyetler adı verilen Yehova’nın Şahitleri’nin dini faaliyetlerinin en önemli parçası olduğu gibi cemaatlerin iççsel yapılanmalarına da temel teşkil eder. Bu yazıda Yehova’nın Şahitleri’nin cemaat organizasyonları “yerleşikleşmiş sekt” ve “aşırı talepkar dini topluluk” kategorileri üzerinden tartışılacak, bu bağlamda daha az vurgulanmış olan özgün ibadet biçimleri ile yerel cemaat yapılanmaları arasındaki ilişkiye dikkat çekilecektir. Bu makalede söz konusu boyutlar, Yehova’nın Şahitleri’ni ortak kategoriler altında sınıflandırıldığı diğer tüm topluluklardan ayıran kritik boyutlar olarak önerilmekte, istikrarlı küresel büyüyüş başta olmak üzere bir dizi sosyolojik vasıfları bu perspektiften açıklanmaktadır. Çalışma ağırlıklı olarak cemaatin kendi yayınlarının analizine dayanmakla birlikte, birkaç noktada İstanbul Kurtuluş cemaatinden kaynak kişilerin yorumlarından da faydalanılmıştır.