Özet
Bu tez-eser çalışmasında, William Shakespeare’in Hamlet karakterinin zihninin
Jacques Lacan’ın arzu nesnesi, imgesel düzlem, simgesel düzlem, Öteki, fallus
kavramlarından hareketle bir performansının oluşturulması hedeflenmiştir. Hamlet’in
zihnindeki karmaşık düzen ve trafiğe odaklanılmış, karakter Lacan perspektifiyle
analiz edilmiş, Lacan kavramları ve Hamlet karakteri baz alınarak metnin
bedenselleşmesi araştırılmıştır.
Bu süreçte Lacan kavramlarından çıkarılan erteleme, tekrar, döngüsellik ve sınır
kelimeleri ve Hamlet karakterinin eylem-eylemsizlik anları üzerine doğaçlamalar
yapılmıştır. Ortaya çıkan harekete dair malzemeler karakterin zihninin hareket
haritasına evrilmiştir, ayrıca Hamlet’in repliklerinden doğan imajinasyonlardan
faydalanılmıştır.
Hamlet’in arzu nesnesi “taç” olarak belirlenmiş, arzu nesnesi ile kurduğu ilişkiye
odaklanarak eserin yapısı kurulmuştur. Bu ilişki Hamlet’in zihninde seçili
karakterlerle kurduğu ilişkiyi de belirlemiştir.
Araştırma boyunca felsefe, psikanaliz, tiyatro ve günümüz hareket araştırma metodları
ve dans disiplinleri bir araya getirilmiştir ve bir bütün oluşturulması gözetilmiştir.
Sanatsal, edebi ve düşünsel birçok disiplin tarafından benimsenen Hamlet kakterinin
zihin karmaşasının disiplinlerarası bir yaklaşımla koreografisi yapılmıştır.