Abstract
Günümüzde insanlar oluşturdukları yapma çevrede doğal çevreye çok kısıtlı bir
şekilde erişebilmektedir. Doğal çevrenin bu yapma çevrelerde yoksun olmasının
nedeni insanın gerçekleştirmiş olduğu yıkımdır. Ancak insan yaşamını iyi bir şekilde
sürdürmek için doğal çevreye ihtiyaç duymaktadır ve ona ulaşamadıkça bu ihtiyaç
daha belirgin bir şekilde hissedilmeye başlanmıştır. Doğal çevre unsurları ile etkileşim
halinde olmak insanların hem fizyolojik hem de psikolojik sağlıkları için önemlidir.
İnsan hayatının ortalama yüzde 90’ının iç mekânlarda geçtiği göz önüne alındığında,
bu etkileşimi iç mekânlarda iken de kurabiliyor olmak son derece önemlidir. İç
mekânda kullanıcı ve doğal çevre etkileşiminin kurulması gerektiği düşüncesi ile yola
çıkılan bu çalışma altı bölümden oluşmaktadır. Birinci bölüm olan Giriş bölümünde
konu tanıtılmış ve tezin amacı aktarılmıştır. Tezin hipotezi ve kapsamı bu bölümde
ortaya konmuştur. Tezin içeriğine yön veren araştırma soruları ve yöntem aktarılarak
konunun sınırları çizilmiştir. İkinci bölüm olan Literatür Taraması bölümünde konu
ile bağlantılı çalışmalar aktarılmıştır. Tezin üçüncü bölümünde doğal çevre, insan ve
mimarlık etkileşimi ele alınmıştır. İlk olarak çevre kavramı aktarılmış ve fiziksel çevre
başlığı altında doğal çevre ve yapma çevre kavramları açıklanmıştır. Doğal çevre ve
insan etkileşimi tarihsel olarak aktarılarak insanın doğal çevrenin bir parçası olduğu
ancak zamanla oluşturmaya başladığı yapma çevre ile ondan koptuğu aktarılmıştır.
Son olarak doğal çevre ve mimarlık etkileşimi aktarılmıştır. Dördüncü bölümde iç
mekânda doğal çevre ile etkileşimin kullanıcılar üzerindeki şifa-iyileşme gibi
fizyolojik etkileri ve dikkat, öğrenme, verimlilik, yaratıcılık, memnuniyet gibi
psikolojik etkileri anlatılmıştır. Son olarak bu bölümde örnekler üzerinden iç mekâna
dâhil edilebilecek doğal çevre unsurları aktarılmıştır. Tezin beşinci bölümünde bir
deney grubu ile üç aşamalı olarak bir çalışma gerçekleştirilmiştir. Öncelikle deney
grubu ve mekânlar tanıtılmıştır. Doğal çevre unsurları ile etkileşimi olan ve olmayan
sınıfların etkilerinin karşılaştırıldığı bu çalışmada iç mekânda doğal çevre unsurları ile
etkileşim halinde olmanın kullanıcıların psikolojik iyi oluş durumlarını olumlu yönde
etkilediğini destekleyen sonuçlara ulaşılmıştır. Sonuç bölümünde tez içeriğinde ele
alınan çalışmaların ve yapılan deney kurgusu ile alınan sonuçların bir değerlendirmesi
yapılmıştır.