Özet
(ALBERTO GIACOMETTI, MARK ROTHKO Ve KATSUSHIKA HOKUSAI’NİN
RESİMLERİNDE BOŞLUK KAVRAMININ YERİ)
Bu tezin konusu olarak Alberto Giacometti; resim ve yontularında görünenin
ardındaki “gerçekliği” ararken boşluğu görür ve onun çekimine girer. Aynı zamanda
bu serüvenle alakalı olarak bulunduğu ruh durumları ve dönemin olaylarının etkisi
işlerine yansır ve boşluğunu besler. Yaklaşık aynı dönemde yaşayan (20. Yüzyıl
ortaları) Mark Rothko da küçük yaştan hayatının sonuna kadar boşluğun gölgesinde
yaşar. Basit geometrik biçimler ve renk ile oluşturduğu kompozisyonlarında
transparanlık ve titreşim öğeleri resimlerin asıl etkisini ortaya çıkarır. Başta daha
çeşitli boyutlarda ve renkli olan biçimler zamanla tek tip olmaya ve kararmaya,
derinleşmeye başlar. Sonunda tüm yüzeyi koyu bir boşluk kaplar. Bu iki batılı
sanatçının öncesinde (18. ve 19. yüzyıl) doğuda Katsushika Hokusai boşluğu
tamamen düzlemselliğe dayalı bir eleman olarak kullanır. Genelde ahşap baskı olan
işleri sade fakat tarif eden bir yöntemle imgeyi aslında kavramsal olarak yansıtır. Bir
yanılsama peşinde değildir bu sebepten tüm elemanlar öz halleriyle bulunur. Bir
gelenek olarak resimde doluluk kadar boşluk da önemli bir konumda olmalıdır.
Denge ve bütünlük boşluk ile sağlanır.
Boşluk kavramı derinliğiyle insanın ve sanatın başlangıcından beri büyük bir
esin kaynağı olmuş ve olacaktır. Geçen yüzyıllar içerisinde içeriği değişse de
güncelliği hep korur. Bu esneklik onu her daim var eder ve bütüncül kılar.
Anahtar Kelimeler: Boşluk, Mekân, Espas, Resim, Giacometti, Rothko, Hokusai