Türk resim sanatında 1914 kuşağı ve sonrası manzara resminde insan ve doğa ilişkisi

Abstract

Türk resminin gelişiminde payı olan Batı sanatı ile Türk sanatının sentezlenmesinde başlıca katkısı olan Türk asker ressamlarında, 1914 kuşağından itibaren Batı resminin etkisi tam anlamıyla görülmeye başlamıştır. Sanatçılar, doğayı gördüklerinden çok kendi kişisel üsluplarıyla yorumlamışlar fakat doğadan kopmamış, onu bir öğretmen olarak görmüşlerdir. Kendi yaşam kültürünü, sanatçılar, dönemleri içinde resmeden Türk Sanatının ustaları Batı'dan gelen İzlenimcilik etkileri ile açık havada çalışmaya başlayarak, günlük hayat ve toplumsal gerçekçilik temalarını konu olarak işlemeye başlamışlardır. Doğa ve insanı bir bütün olarak ele almışlardır. Günümüze doğru, dönemsel olarak incelediğimizde, doğa ve insan teması daha kişisel ifadeci bir tutum almıştır. Konu, üzerinde yapılan araştırmalarda belirlenen kaynaklardan alınan görsellere bakılarak dönem ressamlarının eserlerindeki kompozisyon, desen, açık-koyu, renk armonileri, figür ve dış mekân konuları altında incelenmiştir. Sonuç olarak, elde edilen veriler doğrultusunda ''1914 Kuşağı'' ve sonrasını, Türk resminde doğa – insan ilişkisi üzerinden irdeleyip, farklı eğilimleri ve tavırları, sanatçıları karşılaştırarak form, içerik ve plastik sorunlar ilişkisiyle incelemiş ve elde edilen bilgiler ile kendi çalışmalarımdaki plastik ve içeriksel çözümlemeler arasında ilişki kurulmuştur.