Abstract
Bu çalışmada, taşıyıcı elemanları kâğıt ve tual olan eserlerin konservasyonuna
ilişkin sorunlar ele alınmıştır. Zaman içerisinde, sanat eserinin otantik tekniğinin,
restorasyonla ilişkisi, sanatçının konservasyon endişesine yönelik, kişisel katkıları, ilginç
bir üçgen oluşturmuştur. Eseri oluşturan malzemeler, özellikleri, birbirleri ile olan ilişkileri
ve tarihsel yelpazede kullanım alanları ile birlikte belirtilmişlerdir. Restorasyon
malzemelerinin seçiminde aranan özellikler, vurgulanarak verilmiştir.
Konservasyon öncesinde, tanımlama aşamasının önemi ve gerekçeleri, bilimin
katkılarıyla hangi şekillerde tanımlama yapılabileceği üzerine araştırılmıştır.
Restorasyon disiplininin kısa bir tarihçesi, bir disipline dönüşme süreci
içerisindeki, örnek olaylar zinciri, ülkelerarası bakış açıları ve bir "zanaat" olmaktan
çıkarak, sanat disiplini haline gelişi değerlendirilirken, çağdaş restorasyon metodolojisine
ağırlık verilmiştir.
Günümüzde kullanılan yöntemler, geçerlilikleri ile birlikte değerlendirilmiştir.
Eserin "görsel değerlerinin", korunmaya çalışılması, görsellik ve "bütünlük"
kaygısı bağlamında, "restauro pittorico - resimsel restorasyon" metodolojisi, tekniği ve
tekniğindeki malzemeler, fizik özellikleri ile tanımlanmıştır.
Kısacası, restorasyon disiplininin felsefesi doğrultusunda, çağdaş teknik
yöntemler de verilmeye çalışılmıştır.