Özet
Dünyada her kültürde görülmeyen keçecilik ve keçe, geçmişte yaylak kışlak arasında yaşayan
toplulukların günlük hayatında büyük öneme sahipti. Günümüzde de yünün doğal ve sağlıklı bir malzeme
olması bununla beraber farklı sanat disiplinlerinde kullanılabilirliği keçenin daha fazla üretilmesine,
keçecilik mesleğinin de daha fazla araştırılmasına neden olmaktadır. Geleneksel, kültürel veya sanatsal
değeri olan, kaybolmaya yüz tutmuş keçeciliğe dair yapılan çalışmalar incelendiğinde söz konusu mesleği
usta-çırak ilişkisi özelinde ele alan çalışma yapılmadığı gözlenmektedir ve bu durum araştırmanın önemini
ortaya koymaktadır. Bu çalışmada, keçecilik mesleği özelinde “usta-çırak ilişkisinin” tarihsel süreç içerisindeki gelişimi ile günümüzdeki durumunu tespit etmek amaçlanmıştır. Amaç doğrultusunda
“Keçecilik özelinde mesleki aktarım olan usta-çırak ilişkisinde nasıl bir dönüşüm yaşanmıştır?”
problematiğinin cevapları aranmıştır. Çalışmanın amacı doğrultusunda keçecilik mesleğinin aktarım
araçlarından olan usta-çırak ilişkisinin tarihsel süreçteki evrimini ve günümüzdeki durumunu
keşfedebilmek için nitel yöntemlerden olan etnografik vaka analizi kullanılmıştır. Doküman incelemesi,
katılımcı gözlem ve yapılandırılmamış görüşme teknikleri bu araştırmanın veri toplama araçlarını
oluşturmaktadır. Doküman incelemesi, gözlem ve görüşme veri toplama araçlarıyla elde edilen verilerin
analizinde betimsel analiz kullanılmıştır.